جدای از انتقال آشکار از جهت افقی به عمودی، به نظر می رسد رایت باز بودن و جریان فضا را برای نحوه ایجاد سازماندهی فضاهای داخل ساختمان به حدی نادیده می گیرد که در مرحله طراحی، رایت خطوط و خطوط را در خود جای داده است. تقسیمات از لوگوی شرکت خطوط و تقسیمات به عنوان راهی برای تقسیم حجم و فضاهای هر پلان طبقه به یک سیستم سازمانی منحصربفردتر به جای یک برج اداری معمولی عمل کردند. ایده برج پرایس به‌عنوان درختی مفهوم‌سازی شد که یک سیستم سازمانی و پشتیبان وجود داشت - هسته اصلی - که به بقیه طبقات تغذیه می‌کرد. این مفهوم راهی بود که در آن می‌توان به هسته یا تنه به عنوان چیزی بیش از یک تکیه‌گاه اصلی ساختاری فکر کرد، بلکه به عنوان عنصری که طبقات را به طور کامل در سیستم کلی ادغام می‌کرد و در واقع تسلط هسته‌ها را بر هر طبقه بی‌ثبات می‌کرد. . رایت نام مستعار این ساختمان را «درختی که از جنگل شلوغ فرار کرد» را گذاشت که نه تنها یک بازی با مفهوم او بود، بلکه اشاره ای به ساختمان بلندی بود که رایت برای منهتن طراحی کرده بود، اما هرگز ساخته نشد.