پاورپوبنت بررسی معماری استادیوم المپیک برلین
استادیوم المپیک بخش مرکزی زمین های المپیک است که به صورت محوری ساخته شده است (قبلاً: Reichssportfeld)، که شامل انجمن ورزشی، استادیوم هاکی المپیک، ورزشگاه سوارکاری المپیک، استادیوم شنای المپیک، Waldbühne، Maifeld، برج ناقوس است. و Langemarckhalle، و همچنین تراس های استادیوم متعلق به. محور شرق به غرب از میدان المپیک، جایی که ورودی اصلی قرار دارد، از طریق استادیوم تا برج ناقوس امتداد دارد. بیضی شکل استادیوم، که در جهت شرقی-غربی نیز قرار دارد، به سمت غرب با دهانه ای در بالای دروازه ماراتن قطع می شود و یک خط دید مجازی را در سراسر Maifeld به برج ناقوس باز می کند. در افتتاحیه یک کاسه آتش برای شعله المپیک قرار دارد که بر روی پایه سه پایه نصب شده است و بر روی دیوارهای دو دکل در محل پیشرفت، به اصطلاح فلات ماراتن، اسامی برندگان مدال طلای مسابقات المپیک ذکر شده است. جاودانه شد. محوطه ورودی اصلی دروازه شرقی - در واقع دروازه المپیک - توسط دو برج به ارتفاع 35 متر برجسته شده است، برج پروس در شمال شرقی و برج باواریا در جنوب شرقی، که حلقه های المپیک بین آنها معلق است. . در مرز مایفلد، چهار برج دیگر وجود دارد که به طور متقارن در محور شرقی-غربی، Sachsenturm و Friesenturm در شمال و Frankenturm و Schwabenturm در جنوب محور قرار دارند. محور شمال-جنوب کمتر مشخص شده از Flatowallee (سابق: Reichssportfeldstraße) از طریق ورودی در دروازه جنوبی، از طریق استادیوم و استادیوم شنای المپیک می گذرد.