پاورپوینت بررسی معماری برج با رویکرد معماری پایدار
از آنجایی که شهرها با رشد سریع جمعیت شهری کنار می آیند و تلاش می کنند تا گسترش شهری را مهار کنند، سیاست گذاران و تصمیم گیرندگان به طور فزاینده ای به شهرسازی عمودی علاقه مند هستند. سازمان ملل تخمین می زند که تا سال 2050 جمعیت شهری حدود 2.5 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت که به معنای 80 میلیون ساکن در سال، 1.5 میلیون نفر در هفته یا 220 هزار نفر در روز است (سازمان ملل متحد). علاوه بر این، تخمین می‌زند که تا سال 2100 جمعیت شهری به حدود 9 میلیارد نفر می‌رسد که جمعیت شهری امروزی 4.5 میلیاردی را دو برابر می‌کند. در نتیجه، برای انطباق با هجوم جمعیت شهری و در عین حال کاهش پراکندگی شهری، باید بعد عمودی شهرها را درگیر کنیم (بیدل و همکاران، 2007؛ آل کدمانی و علی، 2013؛ وود و هنری، 2015). در واقع، استفاده از ساختمان های بلند تنها راه افزایش تراکم شهری نیست. با این حال، شهرها به دلایل دیگری، از جمله قیمت زمین، تغییرات جمعیتی، جهانی شدن، بازسازی شهری، تراکم، حفظ زمین، زیرساخت ها، حمل و نقل، مالی بین المللی، و حق هوایی، از جمله، از جمله قیمت زمین، تغییرات جمعیتی، جهانی شدن، زیرساخت ها، حمل و نقل، مالی بین المللی و حق هوا استفاده می کنند