پاورپوینت بررسی معماری دانشگاه هنر تبریز و دانشگاه هنرآیووا
علاقه مندان به فناوری این نظریه را مطرح کردند که قرار دادن هر دانشجو در مقابل کامپیوتر برای درس های متناسب با الگوریتم، به دستاوردهای آموزشی شگفت انگیزی منجر می شود. این نرم افزار با الگوهای یادگیری هر دانشجو سازگار می شود، مفاهیمی را که با آنها مشکل دارند تقویت می کند و از طریق مفاهیمی که قبلاً می شناسند عبور می کند. چگونه ممکن است به ما زمان بیشتری برای جمع کردن مفاهیم بیشتر ندهد؟ داستان دانشگاه Carpe Diem چیز دیگری را نشان داد. کلاس‌های درس شبیه ردیف‌هایی از اتاقک‌ها در مراکز تماس بود و دانش‌آموزان بیشتر روز را از طریق دروس رایانه‌ای کار می‌کردند. اگرچه مدارس موفقیت های اولیه ای را نشان دادند، اما نتایج حاصل نشد و دانش آموزان دسته دسته مدارس را ترک کردند. مسئولان مدرسه برای تمرکز مجدد تلاش کردند. معلوم می شود که دانشجو نمی توانند یک آموزش انفرادی و مبتنی بر کامپیوتر را تحمل کنند. فناوری آموزشی باید همیشه نقش استاد را پشتیبانی و تقویت کند. با وجود همه تبلیغات در مورد هوش مصنوعی که جایگزین انسان می شود، بهترین نتایج حاصل همکاری است: انسان ها با فناوری کار می کنند تا بهترین راه حل ها را پیدا کنند. یک کامپیوتر می‌تواند میلیون‌ها نقطه داده را پردازش کند تا الگوهای مرتبط را بیابد، اما نمی‌تواند علت زیر آن را تشخیص دهد. رایانه‌ها هنوز نمی‌توانند وضعیت و حالات چهره را ارزیابی کنند تا بفهمند کدام دانشجو مفهومی را دریافت می‌کند و کدامیک نه. آنها همچنین نمی توانند با دانشجو ارتباط شخصی برقرار کنند، علایق آنها را آشکار کنند و آنها را به عشق مادام العمر به یادگیری تقسیم کنند. فقط یک انسان دلسوز می تواند این کار را انجام دهد.