ورودی ساختمان اکنون در شمال شرقی مدرسه و رو به خیابان ناصرخسرو است. این دروازه دارای طاق زنجیره ای بلند از معماری سنتی است. در دو طرف دروازه داستون، ستون های نقره ای طاق این دروازه را نگه می دارند. ساختمان فعلی در مجموع دارای 32 کلاس درس است که 12 کلاس درس در طبقه دوم در ضلع شرقی و 8 کلاس در طبقه دوم در ضلع شمالی قرار دارد. یک سالن تئاتر و یک رستوران نیز در ضلع جنوبی ساخته شده است. احتمالاً این دو تالار باید از بنای اصلی دارالحنون باشد که مارکوف در حال تخریب و بازسازی ساختمان کلاس درس بوده است. رشته های پیاده نظام، سواره نظام، توپخانه، مهندسی، پزشکی و جراحی، داروسازی و کانی شناسی رشته هایی بود که در دارالفنون تدریس می شد. زبان فرانسه، علوم طبیعی، ریاضیات، تاریخ و جغرافیا دروس مشترک همه رشته ها بود، بعدها انگلیسی، روسی، نقاشی و موسیقی به این دروس اضافه شد. از ابتدای دارالفنون برخی از درباریان با آن مخالفت کردند. اولین مخالف آن، جانشین امیرکبیر، میرزا آقاخان نوری بود که خواستار انحلال آن شد. آقاخان سعی کرد معلمان اتریشی را به کشورشان بازگرداند، اما نمایندگان انگلیسی از اقدامات او حمایت کردند و حتی سرهنگ شعیر گفت که مدرسه دارالفنون برای پادشاهی او ضرر دارد، اما ناصرالدین شاه به اینها توجه نکرد. سخن گفت و شروع به حمایت و حمایت از دارالفنون کرد.