معماری باروک که از نزدیک با قرن هفدهم مرتبط است، با گنبدهای طاقدار (سقف‌های گنبدی) که توسط ستون‌های چرخان (ردیف ستون‌ها)، دیوارها و درگاه‌های ساخته شده از سنگ‌های خشن و گچ‌بری صاف و طراحی داخلی با پارچه‌های مجلل و مبلمان مشخص می‌شد، مشخص می‌شد. . کلمه باروک احتمالاً از باروکوی ایتالیایی یا باروکوی پرتغالی گرفته شده است. این معماری اغلب با نقاشی های دیواری هنرمندان باروک تزیین می شد - پرتره های گویا و کیاروسکورو نقاشان باروک مانند کاراواجو، نیکلاس پوسین، پیتر پل روبنس، دیگو ولاسکز و رامبراند دیوارهای گچ بری را تزیین می کردند. این سبک در تاریخ در کنار موسیقی باروک آن زمان برجسته شد - آهنگسازان یوهان سباستین باخ و جورج فردریش هندل تاکید این دوره معماری بر فرم دقیق و استحکام را که با حرکت به سوی تعالی خلاق تکمیل شده بود، تکرار کردند.پاورپوینت بررسی سبک معماری باروک