این کتابخانه که در منطقه Maresme بارسلون قرار دارد، در زندگی انریک میرالس طراحی شد و ساخت آن یک دهه پیش آغاز شد. از آن زمان این پروژه به تدریج تکامل یافته است تا اینکه اخیراً تکمیل شده است. این پیشنهاد به عنوان یک اتاق بزرگ منفرد که با طاق هایی پوشیده شده بود - عناصر معمولی معماری سنتی کاتالونیایی - شروع شد و کم کم با چرخاندن پلان طبقه روی خود پیچیده تر شد. پس از برنده شدن در مسابقه ای که در سال 1997 برگزار شد، تصمیم گرفته شد که ساختمان را - با شخصیتی محصور و خود شیفته - به نمای بیرونی باز کنیم، گویی یک قرص نانی است که تکه تکه شده است. این روش «بریدن» طاق‌ها به جذب نور کمک می‌کند و دیوارها به خطوطی تبدیل می‌شوند که می‌توانند بازدیدکنندگان را در اطراف ساختمان راهنمایی و هدایت کنند و حیاط‌ها و باغ‌هایی را تشکیل می‌دهند که در آن بنشینند و مطالعه کنند. تنها دیوار واقعی و عظیم آن است که مرزهای بیرونی و داخلی را مشخص می کند. این خط درب کتابخانه است که به عنوان یک "ماشین واقعی برای دگرگونی حسی" عمل می کند.