دانشگاه سازمانی برای حفظ و اشاعه و ارتقاء دانش، مجهز به وسایل تحقیق و دادن تعلیمات عالیه، دارای حق اعطای درجات دانشگاهی در رشته های معین می باشد. دانشگاه مرکب از موسسات و یا مدارس است که هر یک را در ایران دانشکده می خوانند. لغت فارسی دانشگاه، معادل لغاتی در زبانهای اروپایی است که همگی ماخوذ از لفظ لاتین universitas به معنی صنف و جامعه است. اطلاق این عنوان به موسساتی که ما دانشگاه می خوانیم ناشی از این است که دانشگاهها در آغاز، انجمن ها یا اتحادیه های صنفی از مدرسین یا طلاب یا هر دو بوده اند احتمالاٌ از اواخر قرن 14 میلادی است که لفظ universitas منحصراً معنی جامعه قانونی مدرسین و طلاب را یافته است. پس معنای کامل این کلمه عبارت است از گروه استادان و دانشجویانی که به منظور تعلیم و تعلم مراتب عالی رشته های علمی در جایی خاص گرد هم می آیند. این افراد بر روی هم از گروهی با تشکیلات مشخص و توانایی فکری و حقوق شناخته شده، به ویژه حق اعطای پایه های علمی تشکیل یافته و از ترکیب این عنصر، موسسه ای به منظور پیشرفت آموزش در رشته های عالی با مهم دانش به وجود می آید. مجموعه دانشکده ها و بناهای علمی و دیگر ارگانهایی که به گونه ای با این تشکیلات پیوند دارند با عنوان «دانشگاه» نامیده می شوند.