معماری موزه ثبت احوال پاورپوینت بررسی معماری موزه ثبت احوال

در سال 1304 انتخاب نام خانوادگی و اخذ شناسنامه برای همه طبقات اجتماعی اجباری شد، پیش از آن خود جوامع اعیان و رعیت القاب هایی چون سلطان، سلطان، دل، ملک و... و مردم کوچه و بازار داشتند. نام مستعار بر حسب حرفه و توانایی و ظاهر لقب هایی که اغلب چندان خوب نیستند و بر کاستی های افراد تاکید دارند. یکی از مهمترین دلایل اجرای سند احوال خانواده، سرشماری نفوس شهری و روستایی کشور و به دست آوردن آمار دقیق و همچنین تشکیل نیروی مشترک و میلیشیا به دستور پهلوی است. در سرتاسر کشور، همزمان در ساختمان فعلی موزه آمار حیاتی، «اداره آمار و آمار حیاتی» تاسیس شد. در این دفتر برای اولین بار اطلاعات دموگرافیک و شناسنامه از افراد جمع آوری شد. و مدارک هویتی به آنها داده شد. آنچه ما به آن شناسنامه می گوییم موزه در جاده امام خمینی (ره) و در گوشه ای از اداره ثبت احوال واقع شده است. ***دیدار با ساختمان اداره آمار استونی اوج استفاده از نام مستعار در ایران عمدتاً به دوره قاجار و ناصرالدین شاه برمی‌گردد، زمانی که مردم می‌توانستند به مبلغ معینی لقب بخرند. پس از این دوره، ریاست احصائیه و احوال یا همان اداره ثبت احوال فعلی ایجاد شد. از سال 1292 شروع به کار کرد، اما تا سال 1304 که قانون احوال مدنی وضع شد، هیچکس این اداره را جدی نگرفت. ساختمان اداره آمار قاجار سال ها محل سکونت و محل کار بستگان دربار قاجار بوده است. معماری این بنا از بقیه متمایز است. در محوطه اداره ثبت، ستون‌ها و بالکن‌هایی که با گچ تزئین شده‌اند، ترکیبی از معماری ایرانی و روسی به نظر می‌رسند.