بیشتر بناهای سنتی دارای یک ورودی هستند .در صورت کافی بودن یک ورودی برای رفت وامد ساکنان یا مراجعه کنندگان به یک بنا تنها یک ورودی می ساختند, به ویژه انکه در این صورت کنترل ونظارت اسان دقیق بر رفت وامد افراد وکالا ها به سادگی صورت می گرفته است .به همین جهت است که تقریبا برای همه کاروان سراهای بیابانی حتی کاروانسراهای بزرگ فقط یک ورودی می ساخته اند , زیرا علاوه بر کفایت یک ورودی برای رفت وامد مراجعه کنندگان , کنترل ونظارت برحرکت افراد وحمل کالاها وچهار پایان به سادگی میسر می شد. در حالت عمومی به چند دلیل برای یک بنا دو ورودی می ساختند . بعضی از دلایل فوق به این شرح هستند :امکان بهره برداری از فضاهایی با کارکردهای متفاوت با سهولت دسترسی به بنا برای عده زیادی از مراجعه کنندگان ,سهولت دسترسی به بنا از معابر ونقاط مختلف. برای بسیاری از خانه های متشکل از دو بخش اندرونی وبیرونی دو ورودی جدا گانه می ساختند یا در محل هشتی ورودی ,دو راه جداگانه می ساختند تا مسیر دسترسی به این فضا ها از یکدیگر تفکیک شود . در بعضی از مساجد نیز برای اسایش زنان وسهولت رفت وامد انان ,ورودی جداگانه ای برای انان در نظر می گرفتند