در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه، سلطان عبدالحمید، پادشاه عثمانی، چند اثاثیه زیبا و گرانبها، از جمله چند مبل فولادی لویی شانزدهم، پرده های مخملی، دو آینه با قاب و ازاره، مجسمه های زیبای برنزی و چند قالیچه ترکی بافته شده. برای شاه. ایران هدایایی فرستاد. چون تقریباً تمام کاخ ها و تالارهای سلطنتی در آن زمان مملو از تابلوها و اثاثیه های بی شماری بود، جایی برای قرار دادن و نصب هدایای سلاطین عثمانی وجود نداشت، بنابراین ناصرالدین شاه تصمیم گرفت که منطقه گلستان در گوشه جنوب غربی در محل سابق کلاه فرنگی یا برج آقا محمد خانی، کاخ جدیدی برای نگهداری هدایای سلطان ساخته شد. در حالی که مسلم است کاخ ابیض در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه ساخته شده است، تاریخ دقیق ساخت آن مشخص نیست، بر اساس کتیبه ای که بر روی کاشی نصب شده در بنا آمده است: نثاران مهدی و صادق کاشی 1308 «می توان فرض کرد که تاریخ ساخت نیز در همین سالها است.دکتر فوریه، پزشک خاص که در سالهای 1306-1309 هجری قمری در ایران بوده است، در کتاب خود چنین آورده است: «و سبک معماری لویی شانزدهم در ضلع غربی عمارت اخیراً ساخته شده است» که تا حدی این موضوع را تایید می کند، گفته می شود که پلان کاخ جدید توسط خود ناصرالدین شاه ترسیم شده است و ابعاد تالار اصلی با توجه به عرض و طول بزرگترین تالار سلطان تعیین شده است. فرش. اما با تکمیل ساختمان، گچ بری و نما به سبک معماری اروپایی قرن هجدهم به دلیل رنگ سفید نمای ساختمان انجام شد و همچنین پله ها و قالب های سرسرای کاخ نیز به رنگ سفید و راه راه بود. سنگ مرمر معروف به «قصر عبید».