فونداسیون، بخشی از یک سیستم سازهای است که روبنای ساختمان را پشتیبانی و لنگر می‌دهد و بارهای آن را مستقیماً به زمین منتقل می‌کند. برای جلوگیری از آسیب ناشی از چرخه های مکرر انجماد و ذوب، کف فونداسیون باید زیر خط یخبندان باشد. پایه‌های ساختمان‌های مسکونی کم‌مرتبه تقریباً همه بر روی پایه‌های گسترده، پایه‌های گسترده (معمولاً بتنی) که دیوارها یا پایه‌ها را نگه می‌دارند و بار را در منطقه بزرگ‌تری توزیع می‌کنند، تکیه می‌کنند. یک تیر بتنی که توسط پایه‌ها، پایه‌ها یا شمع‌های جدا شده پشتیبانی می‌شود، ممکن است در سطح زمین، به‌ویژه در ساختمان‌های بدون زیرزمین، برای حمایت از دیوار خارجی قرار داده شود. پایه های پهن نیز - به شکل بسیار بزرگ - برای ساختمان های بلند استفاده می شود. سیستمهای دیگر برای تحمل بارهای سنگین شامل شمع‌ها، ستون‌های کیسون بتنی و ساختمان مستقیماً روی سنگ‌های در معرض دید هستند. در خاک حاصلخیز، می توان از یک پی شناور - متشکل از سازه های صلب و جعبه مانند که در عمقی قرار گرفته اند استفاده کرد که وزن خاک برداشته شده برای قرار دادن آن برابر با وزن سازه پشتیبانی شده باشد.