پاورپوینت بررسی معماری ساختمان سینگر تهران
در خیابان سعدی جنوبی بعد از چهارراه مخبرالدوله ساختمانی 150 وجود دارد که در دهه 20 و دوره پهلوی ساخته شده است. نیکلای مارکوف، معمار ارشد مقیم ایران، این ساختمان را که به ساختمان خواننده معروف است، طراحی کرده است. در این ساختمان از سنگ تراورتن استفاده شده است که نمای آن یادآور معماری کلیسای مریم مقدس و سنت استفان است. در ساخت آن از آجر و خشت نیز استفاده شده است. معماری ساختمان اقتباسی از سبک های معماری رایج اروپا در آن زمان بود که نمونه ای نئوکلاسیک برگرفته از معماری کلاسیک اروپای قرن شانزدهم است. این ساختمان از یک مکعب مستطیل خالص تشکیل شده است که گنبدی به رنگ آبی روشن در بالای آن قرار دارد. «سینگر» نام یک شرکت آمریکایی ساخت چرخ خیاطی بود که به دلیل تاسیس نمایندگی شرکت سینگر، نام این ساختمان به آن داده شد. ساختمان سینگر پس از انقلاب تخلیه شد و بعداً به ساختمانی متروک تبدیل شد تا اینکه در اوایل دهه 1960 به مالکان خصوصی واگذار شد و به دفتر شرکت و انبار تبدیل شد. این اثر در تاریخ 24 آبان 1385 با شماره ثبت 16254 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.