آسانسور را می توان به عنوان بالابر برقی تعریف کرد که به عنوان حمل و نقل عمودی کالا و همچنین افراد در بین طبقات در ساختمان ها با استفاده از سطل و یا سیلو استفاده می شود. طبق معمول، اینها با موتورهای الکتریکی فعال می شوند که همچنین برای به حرکت درآوردن کابل های سیستم وزنه تعادل برای تراکنش درایو مانند بالابر، در غیر این صورت، سیال هیدرولیک را برای بالا بردن یک پیستون استوانه ای مانند جک پمپ می کنند. این آسانسورها در بسیاری از زمینه ها مانند کشاورزی، تولید و غیره استفاده می شوند. آسانسورها بر اساس نیاز ما به انواع مختلفی طبقه بندی می شوند. آسانسورها اغلب در جدیدترین ساختمان‌های چند طبقه استفاده می‌شوند، به‌ویژه در جاهایی که رمپ ویلچر عملی نیست. آسانسور چگونه کار می کند؟ اصل کار آسانسور یا بالابر مشابه سیستم قرقره است. برای برداشت آب از چاه از سیستم قرقره ای استفاده می شود. این سیستم قرقره را می توان با سطل، طناب با چرخ طراحی کرد. یک سطل به طنابی متصل است که از سراسر چرخ عبور می کند. این می تواند برداشتن آب از چاه را بسیار آسان کند. به طور مشابه، آسانسورهای فعلی از همین مفهوم استفاده می کنند. اما تفاوت اصلی این دو عبارتند از: سیستم های قرقره به صورت دستی کار می کنند در حالی که آسانسور از مکانیسم های پیچیده ای برای حمل بار آسانسور استفاده می کند. اساساً آسانسور یک جعبه فلزی به اشکال مختلف است که به یک طناب فلزی بسیار سخت متصل می شود. طناب فلزی سخت از میان نواری روی آسانسور در موتورخانه عبور می کند. در اینجا یک نوار مانند یک چرخ در سیستم قرقره است که طناب فلزی را محکم بچسباند. این سیستم می تواند توسط یک موتور کار کند. هنگامی که سوئیچ روشن است، موتور را می توان با بالا و پایین رفتن یا توقف آسانسور فعال کرد. آسانسور را می توان با اجزای مختلف آسانسور یا قطعات آسانسور که عمدتاً شامل سیستم کنترل سرعت، موتور الکتریکی، ریل، کابین، شفت، درب (دستی و اتوماتیک)، واحد محرکه، بافر و دستگاه ایمنی می باشد، ساخت. انواع آسانسور انواع مختلف آسانسور یا آسانسور شامل آسانسور ساختمانی، آسانسور کپسولی، آسانسور هیدرولیک، آسانسور پنوماتیک، آسانسور مسافربری، آسانسور باری، آسانسور کششی/کابلی، آسانسور مسکونی، آسانسور بدون ماشین و غیره است.