پاورپوینت معماری رنسانس
معماری رنسانس به عنوان بخشی از تولد دوباره کلاسیک گرایی در فلورانس، ایتالیا، در حدود سال 1400 توسعه یافت که طی 200 سال بعد در سراسر ایتالیا و سپس اروپا گسترش یافت. معماران دوره رنسانس در ایتالیا از ویرانه های یونانی-رومی باستان و سازه های اولیه مانند پانتئون و کولوسئوم در رم و همچنین نوشته های معمار رومی مارکوس ویترویوس پولیو (80 قبل از میلاد تا 15 قبل از میلاد) الهام گرفتند که در سال 1486 منتشر شد. معماران رنسانس به جای بازتولید صرف گذشته، به دنبال استفاده از عناصر کلاسیک برای ابداع ساختارهای جدیدی بودند که ریشه در تاریخ داشتند اما با دنیای مدرن و توسعه شهرها سازگار بودند. معماری رنسانس به طور کلی به سه دوره اصلی تقسیم میشود، از رنسانس اولیه که در حدود سال 1400 شروع شد، زمانی که معماران شروع به جستجوی دوران باستان برای الهام گرفتن کردند و عناصر کلاسیک رومی و یونانی مانند طاقها، ستونها و گنبدها را دوباره به ساختمانها معرفی کردند. ساختمانهای رنسانس اولیه دارای نماهای متقارن و حجمهای شفاف و روان بودند که نشاندهنده تغییر نسبتهای پیچیدهتر گوتیک قبل از آنها بود. از حدود سال 1500 شروع شد، دوره رنسانس عالی دوره ای بود که در آن استفاده از عناصر کلاسیک سازگار با سبک های ساختمانی معاصر قرن 16 در شکوفایی کامل بود. در اواخر رنسانس که از حدود سال 1520 شروع شد (که به آن منریسم نیز گفته می شود)، استفاده از عناصر کلاسیک تزئینی و تزئینی مانند گنبدها و گنبدها گسترش بیشتری یافت.