پاورپوینت بررسی گنبد در معماری ایران
سنت ایرانی گنبدسازی به اولین معماری بین النهرین برمی گردد، زمانی که گنبدها به دلیل کمبود چوب در بسیاری از مناطق فلات ایران جزء لاینفک ساختمان ها شدند. به گزارش پرس تی وی، در ایران باستان، گنبدها با جنبه الهی زندگی مرتبط بودند، زیرا شکل دایره ای آنها نشان دهنده کمال، ابدیت و بهشت بود. گنبدها در دوره ساسانیان (224 تا 651 میلادی) به خط مقدم معماری ایرانی رفتند و در دوره‌های مختلف تکامل یافتند تا اینکه صفویه (1501–1732) که آخرین نسل گنبدهای ایرانی با نمای پیازی متمایز و کاشی‌کاری‌های شگفت‌انگیز مشخص شد. . در طراحی شهری ایرانی، گنبدها در عبادتگاه ها و اماکن عمومی اعم از بازارهای سنتی، کاروانسراها، مدارس و حمام ها به گونه ای طراحی شده اند که از نقاط مختلف شهر یا روستا قابل مشاهده باشد. گنبدها معمولاً دو پوسته هستند. در حالی که پوسته داخلی برای تحمل وزن سازه طراحی شده است، پوسته بیرونی هم به عنوان یک عنصر تزئینی و هم به عنوان عایق در برابر عناصر عمل می کند. شکل آیرودینامیکی گنبدها نیز سازه ها را پایدارتر می کند.