پاورپوینت تحلیل معماری ساختمان مرکزی میراث فرهنگی تهران اثر حسین امانت
این مرکز که برای حفاظت و ترویج میراث فرهنگی ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد، کارگاه‌هایی را برای استادکاران و کارآموزان آن‌ها و همچنین فضایی برای طراحان که نیازهای معاصر را برآورده می‌کنند، در خود جای داده است. در این فضا، صنعتگران برای خلق محصولات جدید و کمک به حفظ، احیاء و پیشرفت هنرهای زیبا و صنایع دستی سنتی ایرانی با یکدیگر همکاری می کنند. این مرکز همچنین شامل مغازه‌ها، فضاهای نمایشگاهی، یک سالن نمایش، یک تئاتر در فضای باز، دفاتر اداری و یک چاپخانه هنری است. طراحی مجموعه به سنت معماری ایرانی-اسلامی، هم از نظر روح و هم نظم هندسی، احترام می گذارد، در حالی که به عملکردهای معاصر و فناوری ساختمان توجه کامل دارد. چنین انتخابی با توجه به ماهیت مجموعه و سازگاری دیرینه ای که در محیط شهری ایرانی بین فضای معماری و صنایع دستی وجود دارد، ایده آل به نظر می رسد. حیاط ورودی با حوض انعکاسی در مرکز، بزرگترین حیاط از چهار حیاط به هم پیوسته است و باغ های ایرانی را به یاد می آورد. این حیاط به ورودی باز گنبدی مرتفع منتهی می‌شود و به فضای خرید طاق‌دار که در آن صنایع دستی تولید و فروخته می‌شود، ادامه می‌یابد. با الهام از طرح بازار سنتی، یک راهرو به قلب مرکز منتهی می شود، جایی که سالنی برای نمایشگاه ها و رویدادها در آن قرار دارد. این تقاطع گنبدی پیچیدگی سنگ‌تراشی سنتی را نشان می‌دهد که در آن دنده‌های ساختاری تزئین‌کننده گنبد، تبدیل هندسی پایه هشت‌ضلعی را به یک گنبد کروی وجهی تسهیل می‌کنند. کارگاه ها در دو طرف راهرو قرار دارند و برخی به حیاط می نگرند. نورگیرها در راس طاق ها نور غیر مستقیم مورد نیاز صنعتگران را فراهم می کنند.