پاورپوینت بررسی سبک معماری مدرنیسم modernism
معماری مدرنیسم یا مدرنیسم، سبکی است که در اوایل قرن بیستم در واکنش به تغییرات گسترده در تکنولوژی و جامعه پدیدار شد. با عملکرد ساختمان ها، از دیدگاه تحلیلی، استفاده منطقی از مصالح، حذف تزئینات و تزئینات، و گشودگی به نوآوری های ساختاری مرتبط است. مدرنیسم در تمام زمینه های هنری، نه فقط معماری، به عنوان وسیله ای برای انطباق و پاسخ به فناوری های جدید ماشین آلات، اتوماسیون و طراحی شهری توسعه یافت. انقلاب صنعتی نقش عمده ای در توسعه معماری ایفا کرد که بر اساس اولویت عملکردی هدایت می شد. در این دوران موادی مانند بتن، شیشه و فولاد به صورت صنعتی ساخته می‌شد. معماران به جای پوشاندن آنها با نماهای تزئین شده، ایدئولوژی هایی را اتخاذ کردند که حقیقت ساختار را آشکار می کرد. مدرنیسم انواع مختلفی از جمله فوتوریسم، ساخت‌گرایی، بروتالیسم، دی استایل و باهاوس را در بر می‌گیرد. تاریخ منابع اولیه بسیاری برای ایدئولوژی مدرنیسم وجود دارد. هنرمند و نویسنده انگلیسی، ویلیام موریس، با حمایت از این موضوع که کاربرد به اندازه زیبایی شناسی مهم است و اینکه محصولات دست ساز خوب به خط تولید، ماشینی ساخته شده ارجحیت دارند، به الهام بخشیدن به جنبش هنر و صنایع دستی کمک کرد. یکی دیگر از منابع اولیه، معمار آمریکایی لوئیس سالیوان بود که بیشتر به خاطر عبارت «فرم از عملکرد پیروی می کند» مشهور بود. در اصل، این بدان معناست که ساختمان ها باید به گونه ای طراحی شوند که ساختار اساسی فرم را دیکته کند، یعنی از داخل به بیرون. معمار وینی آدولف لوس معتقد بود که تزئینات اشیاء کاربردی ناکارآمد و بیهوده است. مانیفست او، «زیور و جنایت» به یک متن کلیدی مدرنیستی تبدیل شد، که در آن استدلال می‌کرد که اجتناب از زینت «نشانه‌ای از قدرت معنوی» است. دو معمار اروپایی ظهور کردند که بیش از همه، بیشتر با سبک مدرنیستی جدید مرتبط بودند. یکی از این افراد والتر گروپیوس، رهبر باهاوس در آلمان بود. گروپیوس به معماران آموزش داد که ارتدکس های تاریخی را رد کنند و ایدئولوژی های جدید و نوآورانه صنعت مدرن را بپذیرند.