نقشه های اتوکد دو بعدی و سه بعدی معماری موزه گوگنهایم نیویورک
موزه گوگنهایم از فعالیت‌های جمع‌آوری هنری Solomon R. Guggenheim (1861-1949)، که بخشی از ثروتی بود که پدرش مایر گوگنهایم در صنعت معدن آمریکا به دست آورده بود، رشد کرد. سولومون در دهه 1920 شروع به جمع آوری هنرهای انتزاعی کرد و در سال 1939 موزه نقاشی غیر هدف را برای نمایش مجموعه خود در شهر نیویورک تاسیس کرد. این موزه که تحت مالکیت و اداره بنیاد Solomon R. Guggenheim بود، در سال 1952 به موزه Solomon R. Guggenheim تغییر نام داد. در سال 1959 موزه یک خانه دائمی در یک ساختمان جدید نوآورانه طراحی شده توسط فرانک لوید رایت دریافت کرد. این ساختمان نمایانگر انحراف اساسی از طراحی سنتی موزه است، که به صورت مارپیچی به سمت بالا و بیرون در کلاف‌های مجسمه‌سازی صافی از بتن سفید عظیم بدون تزئینات حرکت می‌کند. فضای نمایشگاهی داخلی شامل یک رمپ مارپیچ از شش "طبقه" است که فضای مرکز باز را احاطه کرده است که توسط گنبدی شیشه ای که توسط فولاد ضد زنگ پشتیبانی می شود روشن می شود. بسیاری از نقاشی‌ها از دیوار بیرونی شیب‌دار روی بازوهای فلزی پنهان شده‌اند. این موزه در سال 1992 با اضافه شدن یک برج 10 طبقه در نزدیکی آن گسترش یافت. ساختمان رایت به یکی از نمادین‌ترین طرح‌های او تبدیل شد و در سال ۲۰۱۹ توسط یونسکو به‌عنوان میراث جهانی تعیین شد. موزه گوگنهایم دارای مجموعه‌ای جامع از نقاشی‌های اروپایی در طول قرن بیستم و نقاشی آمریکایی از نیمه دوم قرن است. این موزه دارای بزرگترین مجموعه نقاشی های واسیلی کاندینسکی و دارایی های غنی از آثار پابلو پیکاسو، پل کلی، و خوان میرو و دیگران است. مجسمه سازی مدرن نیز به خوبی نشان داده شده است.