پاورپوینت بررسی اتصالات جوشی در ساختمان
جوشکاری تکنیکی است که می توان از آن برای اتصال اجزای فلزی از طریق اعمال گرما استفاده کرد. با ترکیب دو فلز در یک به جای فرآیندهای دیگر مانند لحیم کاری و لحیم کاری که قطعات را به هم می چسباند، یک اتصال مطمئن و قوی ایجاد می کند. اتصالات جوشی باید با دقت با نیروهای مورد انتظار، و نوع و مقدار بارهایی که به آن وارد می شود، طراحی شوند. نوع اتصال مورد نیاز - اعم از لب به لب، لبه، T، گوشه یا لبه - نوع فرآیند جوش را تعیین می کند. جوشکاری تحت فشار شامل اعمال فشار خارجی برای ایجاد اتصالات در دماهای بالاتر یا پایین تر از نقطه ذوب است. این روش معمولاً در فلزات بسیار انعطاف پذیر یا فلزاتی که با اعمال گرما بیشتر انعطاف پذیر می شوند استفاده می شود. دو جزء فلزی باید بسیار تمیز و عاری از اکسید باشند تا از محکم ترین اتصال ممکن اطمینان حاصل شود. برخی از رایج ترین فرآیندهای جوشکاری تحت فشار عبارتند از: جوش القایی: برای لوله ها. جوش اینرسی: برای آلیاژهای با مقاومت بالا. جوشکاری فشار سرد: برای ایجاد اتصالات بین ورق، سیم و غیره. جوشکاری انفجاری (یا ضربه ای): برای اتصالات بین فلزات غیر مشابه. جوشکاری اولتراسونیک: برای ورق های نازک. جوشکاری اصطکاکی: برای اتصالات بین فلزات مشابه.