پاورپوینت بررسی معماری امام زاده جعفر بروجرد
بنای اصلی که به بقعه امامزاده جعفر معروف است مربوط به دوره سلجوقی است. این بنا گنبدی مخروطی شکل در بالای حرم است. تعمیرات و تغییرات دوره ایلخانی نیز در این مجموعه به چشم می خورد. این نمونه معماری در ایران بسیار نادر است و نمونه دیگر آرامگاه دانیال نبی در شوش خوزستان است. برخلاف گنبدهای مدور و مدور که مشخصه بناهای اسلامی است، گنبد امامزاده جعفر شبیه مخروطی بلند است که شبیه کلاه های قدیمی ایرانی است. مقبره اصلی هشت ضلعی است و اندازه کلی پی آن 22 در 20 متر و ارتفاع گنبد آن از سطح زمین حدود 25 متر است. طبقات بقعه یک دست و سالم است اما نمای اطراف حرم اصالت معماری اولیه خود را از دست داده و به مرور زمان از نظر ظاهری تغییر کرده است. ورودی بقعه دارای دو اتاق نشیمن است که با کاشی های صفوی و قاجاریه تزئین شده است. این دروازه دارای در چوبی به ابعاد 1.5 در 2 متر است که کنده کاری شده و آیاتی از قرآن بر لبه آن حک شده است. کنده کاری و خاتم کاری روی طاقچه در و لبه های آن از هنر و زیبایی فراوانی برخوردار بوده و از شاهکارهای هنر صفوی است. زنجیر نفیس نقره ای بر در چوبی امامزاده گذاشته بودند که به سرقت رفت. در کنار دروازه، سنگ قبر مرمری به ابعاد 38 در 50 سانتی متر بر روی دیوار نصب شده است که بر حاشیه آن آیاتی از قرآن نقش بسته است.