پاورپوینت سیستم های سازه ای متداول در سازه های بلند و نحوه رفتار آن ها
فرم های سازه ای همچنین به عنوان سیستم های سازه ای شناخته می شوند که مکانیزمی هستند که ثبات ساختاری ساختمان را تامین می کنند. بسته به ماهیت سازه می توان از یک یا چند سیستم سازه ای برای همان ساختمان بلند استفاده کرد. مناسب بودن سیستم مقاوم در برابر بار جانبی توسط مهندس سازه ای که از تجزیه و تحلیل سازه ها و طراحی ساختمانهای بلند آگاهی دارد ، تصمیم گیری می شود. ساختمان بلند چیست هیچ خط مشخصی برای تفکیک ساختمانهای بلندمرتبه و ساختمانهای کم ارتفاع ذکر نشده است. با این حال ، طبق روشهای مورد استفاده در جهان ، ساختمانهای بالای 20 طبقه را می توان ساختمانهای بلند مرتبه دانست. ساختمانهای بلند باید طوری طراحی شوند که در برابر بارهای گرانشی و جانبی ناشی از باد ، زلزله و غیره مقاومت کنند. بنابراین ، داشتن یک سیستم مقاوم در برابر بار جانبی خوب برای حفظ ثبات جانبی ساختمان وجود دارد. بر اساس ارتفاع و سایر چیدمان های ساختمان ، مناسب ترین سیستم سازه ای انتخاب می شود. الزامات در طراحی ساختمانهای بلند در نظر گرفته شده است. انحراف جانبی ساختمان بلند به طور کلی ، انحراف جانبی ساختمانهای بلند به (ارتفاع/500) محدود می شود. فراتر رفتن از این حد می تواند بر الزامات خدماتی مانند آسانسور تاثیر بگذارد. علاوه بر این ، انحراف بیش از حد می تواند منجر به ترک خوردن اجزای غیر سازه ای مانند دیوارهای آجری ، روکش ، پرده های شیشه ای و غیره شود که به دلیل از بین رفتن سفتی می تواند منجر به توزیع بارها شود. علاوه بر این ، ایجاد انحراف بیش از حد می تواند باعث ناراحتی سرنشین شود. شاخص رانش در واقع سرنشینان انحراف نسبی را بین طبقات احساس کردند. شاخص رانش شاخصی است که نشان می دهد آیا در محدوده هستیم یا نه. علاوه بر این ، شاخص رانش به عنوان شاخص سفتی جانبی ساختمان در نظر گرفته می شود.