پاورپوینت تحلیل میدان تیان آن من در مرکز شهر پکن چین
Tiananmen ("دروازه صلح آسمانی") ، دروازه ای در دیوار شهر شاهنشاهی ، در سال 1415 در زمان سلسله مینگ ساخته شد. در قرن هفدهم ، جنگ بین نیروهای شورشی لی زیچنگ و نیروهای سلسله چینگ به رهبری منچو باعث وارد آمدن خسارت سنگین به دروازه شد و یا حتی تخریب شد. میدان تیان آن من در سال 1651 طراحی و ساخته شد و در دهه 1950 چهار برابر بزرگ شد. دروازه ای که از لحاظ تاریخی به عنوان "دروازه بزرگ مینگ" شناخته می شود ، دروازه جنوبی شهر شاهنشاهی در نزدیکی مرکز میدان قرار دارد. در زمان سلسله چینگ به "دروازه بزرگ چینگ" و در دوران جمهوری خواهان به "دروازه چین" تغییر نام داد. برخلاف دروازه های دیگر در پکن ، مانند تیان آنمن و دروازه ژنگ یانگ ، این دروازه کاملاً تشریفاتی بود ، با سه طاق اما بدون بارو ، شبیه به دروازه های تشریفاتی که در مقبره مینگ یافت می شد. این دروازه وضعیت خاصی به عنوان "دروازه ملت" داشت ، همانطور که از نامهای متوالی آن مشخص است. به طور معمول بسته بود ، مگر در زمان عبور امپراتور. ترافیک معمولی به ترتیب به سمت دروازه های جانبی در انتهای غربی و شرقی میدان منحرف شد. به دلیل این انحراف در رفت و آمد ، بازار شلوغی به نام "خیابان های شطرنج شطرنج" در میدان بزرگ حصار شده در جنوب این دروازه ایجاد شد. تصویری نمادین از میدان تیان آن من از جنبش چهارم می 1919 در سال 1860 ، در جنگ دوم تریاک ، هنگامی که نیروهای بریتانیایی و فرانسوی پکن را اشغال کردند ، در نزدیکی دروازه اردو زدند و به طور مختصر به آتش کشیدن دروازه و شهر ممنوعه فکر کردند. در نهایت ، آنها تصمیم گرفتند از شهر ممنوعه صرف نظر کنند و در عوض کاخ تابستانی قدیمی را بسوزانند. امپراتور شیانفنگ سرانجام موافقت کرد که نیروهای غربی نیروهای نظامی پادگان - و بعداً ماموریت های دیپلماتیک - را در منطقه بگذارند ، از این رو بلافاصله در شرق میدان ، محله لژیون وجود داشت. هنگامی که نیروهای اتحاد هشت ملت پکن را در جریان شورش بوکسورها در سال 1900 محاصره کردند ، آنها به مجتمع های اداری آسیب جدی وارد کردند و چندین وزارتخانه را به آتش کشیدند. پس از پایان شورش بوکسور ، این منطقه به فضایی برای اتحاد هشت ملت تبدیل شد تا نیروهای نظامی خود را جمع آوری کند.