پاورپوینت بررسی اقلیم و معماری نواحی گرم و خشک ایران
زندگی بشر به طور مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر شرایط آب و هوایی است . معماری منطقه ای از این شرایط استفاده می کند تا راحتی ساکنان را برای آنها فراهم کند. ساختمان بومی ، ساختمانی است که توسط مردم محلی با استفاده از فن آوری های سنتی و از مصالح موجود در سطح محلی مطابقت دارد و متناسب با شرایط محیطی است تا شیوه های زندگی داخلی را در خود جای دهد . این توصیفی است که کاملاً با آنچه امروزه به عنوان پایداری شناخته می شود مطابقت دارد. در این روش ساخت ، سرمایش و گرمایش مسکن عمدتا بر اساس اقدامات غیرفعال است که استفاده از منابع طبیعی مانند باد و نور خورشید را حداکثر می کند . آب و هوای مختلف برای پاسخگویی به الزامات مختلف به پاسخ های متفاوتی از نظر معماری نیاز دارد . بنابراین ، تغییرات آب و هوایی منجر به تغییر در واکنش های معماری در ساختمان های محلی می شود. معماری منطقه ای بخش عمده ای از معماری سنتی ایران را شکل می دهد و تقریباً به 8000 سال پیش برمی گردد . همانطور که قبلاً ذکر شد ، هر نوع معماری ، از جمله بومی ، به طور وابسته به بافت محلی آن وابسته است . در نتیجه ، با توجه به شرایط مختلف آب و هوایی در سراسر کشور ، معماران و سنگ تراشان بومی ایران راه حل ها و تکنیک های متفاوتی را برای مناسب سازی این اقلیم ارائه کرده اند. این راه حل ها و تکنیک ها همه با هم ویژگی کلی معماری بومی مناطق مختلف را شکل می دهند . این مقاله تلاش می کند تا این مکان ها را به تصویر بکشد و روند تطبیق پایدار معماری بومی را با بافت دو منطقه یزد (گرم-خشک) و سیستان (گرم-خشک-بادی) در ایران ، از طریق مطالعه مقایسه ای بین این دو ، روشن کند.