پاورپوینت بررسی تعریف مشخص مطالعات اقلیمی
همانطور که قبلا اشاره شد به منظور جلوگیری از اتلاف حرارت داخلی ساختمان، لازم است بافت مجموعه کاملا فشرده و متراکم باشد. بدیهی است که در این رابطه فرم کالبدی ساختمان نیز نقش عمدهای را ایفا مینماید. بنابراین در رابطه با به حداقل رساندن اتلاف حرارت ساختمان، نسبت ابعاد (طول، عرض، ارتفاع) ساختمان و نحوه قرارگیری آن در مجموعه، هر دو حائز اهمیت هستند.
برای تعیین مناسبترین فرم ساختمان و بافت مجموعه ساختمانی با مساحت 100 متر مربع و ارتفاع 3 متر (هر طبقه و فرمهای مختلف یک یا دو طبقه فرض شده است. سپس به منظور بررسی عملکرد حرارتی هر یک از پلانهای به دست آمده، کل سطح خارجی آنها در دو یا سه حالت مختلف (به شکل مجرد یا چسبیده به ساختمانهای اطراف)محاسبه گردیدهاند. البته باید توجه داشت که گرچه میزان تبادل حرارتی یک ساختمان با فرض ثابت بودن نوع مصالح و شرایط حرارتی، به سطح خارجی آن بستگی دارد، اما سطوح خارجی دیوارهای نماهای مختلف و بام هر یک نقش متفاوتی در تبادل حرارتی ایفا مینماید. معمولا اتلاف حرارت از نمای جنوبی ساختمان به دلیل مشرف بودن این نما به تابش آفتاب در زمستان کمتر است.
حداکثر میزان اتلاف حرارت یک ساختمان، معمولا از طریق بام آن صورت میگیرد چون بام در شب کاملا به آسمان مشرف بوده و حرارت خود را خیلی سریع به صورت بازتاب اشعه با طول موج بلند از دست میدهد در صورتی که در شرایطی یکسان میزان اتلاف حرارت از نمای جنوبی یک ساختمان را 1 فرض نماییم، این میزان در دیوارهای شرقی و غربی 2/1، در دیوارهای شمالی 3/1 و در بام 4/1 خواهد بود. به همین دلیل در بررسی نقش حرارتی فرمهای مختلف مساحت نماهای مختلف و بام ساختمان نیز مورد توجه قرار گرفتهاند.
در جدول صفحه بعد خلاصه این محاسبات نشان داده شده است، با استفاده از این محاسبات نتایج زیر به دست آمدهاند.
الف- به طور کلی هر چه ساختمانها به هم چسبیدهتر باشند (دیوارهای خارجی مشترک بیشتری داشته باشند.) در رابطه با جلوگیری از اتلاف حرارت مناسبتر هستند.
ب- در مورد ساختمانهای مجزا (ساختمانهایی که به طور مستقل در محوطه قرار گرفته و پیوسته به هیچ ساختمان دیگری نیستند.) مناسبترین فرم در رابطه با جلوگیری از اتلاف حرارت ساختمان فرمی است نزدیک به مکعب با پلانی مربع و در دو طبقه، در مورد ساختمانهای یک طبقه نیز فرمهایی با پلان مربع مناسبتر هستند.