1- برنامه ریزی ملی: در این برنامه ریزی برنامه و سیاستهای توسعه اقتصادی و اجتماعی یک کشور و نحوه اجرای آن مشخص می گردد. برنامه ریزی ملی یا کشوری هر چند سال یکبار (معمولاً هر 5 سال) برای کل کشور انجام گرفته و شامل کلیه سطوح برنامه ریزی کلی برنامه ریزی بخشی و برنامه ریزی طرح ها می گردد.
2- برنامه ریزی منطقه ای: در برنامه ریزی منطقه ای سیاستهای توسعه اقتصادی و اجتماعی یک منطقه (جزئی از یک کشور) یا چند منطقه و یا کل کشور در قالب چند منطقه انجام می گیرد.
3- برنامه ریزی شهری: در این نوع برنامه ریزی با توجه به اقتصاد و عملکرد عوامل شهر نحوه استفاده از اراضی شهر محله بندی، مسکن ترافیک و فضای سبز و ... در رابطه با جمعیت و ساختار شهر مورد بررسی قرار می گیرند.
4- برنامه ریزی روستایی: برنامه ریزی به مسائل و مشکلات روستاها پرداخته شده و مسائلی از قبیل تولید و عرضه محصولات کشاورزی و دسترسی روستاها به سرویسهای اجتماعی (کلینیک، مسجد، مدرسه، حمام، مسکن و ...) مورد بررسی قرار می گیرد.
5- برنامه ریزی معماری: در این برنامه ریزی با نگاه به سطوح فرادست آن ( نظیر برنامه ریزی شهری ) برنامه ریزی معماری به تحلیل مسائل خصوصیات و نیازهای کاربران یک طرح معماری (در مقیاس مجتمع ها یا تک بناها) و به تنظیم و تعیین معیارهای موثر در تهیه طرح نظیر خصوصیات کمی طرح (تعداد ساختمان ها و ...) خصوصیات کیفی طرح (نظیر نوع طراحی معماری، کاربرد اقلیم و خصوصیات) محیطی و طبیعی در طرح، تاثیر تاسیسات و تجهیزات، تاثیر روانی و عملکردی فضاها، برآورد مقدماتی مقادیر و هزینه اجرای طرح و زمان بندی اولیه اجرای طرح و زمان بندی اولیه اجرای طرح بر اساس مشخصات طرح و ضروریات فنی می پردازد .