پاورپوینت بررسی موج شکن - موج شکن ها شدت عمل امواج را در آبهای ساحلی کاهش می دهند و در نتیجه حفاظت ایمن را ایجاد می کنند. موج شکن ها همچنین ممکن است سازه های کوچکی باشند که برای حفاظت از ساحلی با شیب ملایم طراحی شده اند تا فرسایش ساحلی را کاهش دهند. آنها 100 تا 300 فوت (30 تا 90 متر) در ساحل در آب نسبتاً کم عمق قرار می گیرند. لنگرگاه تنها در صورتی ایمن است که کشتی هایی که در آنجا لنگر انداخته شده اند با ساختار بزرگی که می توانند در پشت آن پناه بگیرند در برابر نیروی امواج قوی محافظت شوند. بندرهای طبیعی از موانعی مانند سرزمین ها یا صخره ها تشکیل شده است. با کمک موج شکن ها می توان بندرهای مصنوعی ایجاد کرد. بندرهای سیار ، مانند بندرهای توت D-Day ، در موقعیت خود قرار گرفتند و به عنوان موج شکن عمل کردند. برخی از بندرهای طبیعی ، مانند بندر پلیموث ، بندر پورتلند و شربورگ ، توسط موج شکن های ساخته شده از سنگ تقویت یا توسعه یافته اند. انواع انواع موج شکن ها عبارتند از موج شکن دیواری عمودی ، موج شکن تپه ای و تپه ای با روبنا یا موج شکن کامپوزیتی. موج شکن در Trzęsacz ، لهستان. یک ساختار موج شکن طوری طراحی شده است که انرژی امواج را که با آن برخورد می کنند ، یا با استفاده از جرم (به عنوان مثال با کیسون) ، و یا با استفاده از شیب روکش (به عنوان مثال با واحدهای زرهی سنگی یا بتنی) جذب کند. در مهندسی ساحل ، روکش یک سازه پشتیبان زمین است در حالی که موج شکن یک ساختار پشتیبان دریا (یعنی آب در هر دو طرف) است. قلوه سنگ موج شکن های قلوه سنگی از حفره های ساختاری برای پخش انرژی موج استفاده می کنند. موج شکن های قلوه سنگی متشکل از شمع هایی از سنگ ها هستند که کم و بیش بر اساس وزن آنها مرتب شده اند: سنگ های کوچکتر برای هسته و سنگ های بزرگتر به عنوان یک لایه زره که از هسته در برابر حمله موج محافظت می کند. واحدهای زرهی سنگی یا بتنی در خارج سازه بیشتر انرژی را جذب می کنند ، در حالی که شن یا ماسه مانع از ادامه انرژی موج از طریق هسته موج شکن می شود. بسته به مصالح مورد استفاده ، شیب های روکش معمولاً بین 1: 1 و 1: 2 است. در آب های کم عمق ، موج شکن های روکش معمولاً ارزان هستند. با افزایش عمق آب ، نیازهای مواد - و در نتیجه هزینه ها - به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.