قابهای خمشی سختی به نسبت کم و شکل پذیری بالایی دارند و در مقابل آن‌ها قابهای مهاربندی شده‌ی همگرا قرار دارند که دارای سختی بالا و شکل‌پذیری به نسبت کمتری هستند. به عبارت‌دیگر میزان جذب و استهلاک انرژی قابهای مهاربندی شده‌ی همگرا به نسبت قاب خمشی پایین است. قابهای مهاربندی‌شده‌ی واگرا در حالت بینابین قابهای خمشی و قابهای مهاربندی‌شده‌ی همگرا قرار دارند که هر دو خاصیت سختی و شکل‌پذیری را به صورت هم زمان و در حد مطلوبی دارا می‌باشند. این سیستم سختی مناسبی در برابر بارهای جانبی دارد که باعث کاهش تغییر شکل‌ها در سازه می‌گردد. از سوی دیگر در بارهای جانبی شدید ازجمله زمین لرزه های قوی، از قابلیت جذب انرژی و شکل پذیری مطلوبی برخوردار است. سیستم مهاربندی واگرا برای اولین بار در سال 1970 در ژاپن مورد استفاده قرار گرفت. این سیستم مهاربندی می‌تواند همانند مهاربندی‌های هم‌محور، به صورت قطری و شورن هفتی یا هشتی مورد استفاده قرار گیرد که نمونه‌های از آن‌ها را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید.