پاورپوینت بررسی طرح بناهای میان افزا در شهرسازی
این شیوه در خصوص آن دسته از بناهای سنتی به کار می رود که دارای دیوارهای باربر بیرونی هستند. بنابراین برای بناهایی با دیوار غیر باربر امروزی کاربرد ندارد.
استفاده از روش حفظ نما به عنوان وسیله ای برای تلفیق حفاظت در معماری سنتی با نیاز به ساخت و سازهای جدید، در اوایل دهه 1970 رایج شد.
اساسا طیف گسترده ای از انواع مختلف دخالت کالبدی در ساختمان های قدیمی برای حصول به اعتلای کارایی آنان تا حد استفاده مطلوب وجود دارد که در زیر به آن اشاره می شود:
حفظ کل ساختار بنای موجود همراه با تقسیم بندی داخلی آن
حفظ کل پوشش بیرونی، سقف و اکثر قسمت های داخلی همراه با تغییرات اندک در ساختار داخلی
حفظ کل پوشش بیرونی شامل سقف همراه با تغییرات عمده در ساختار داخلی
حفظ کلیه دیوارهای جانبی بنا و تخریب کامل سقف و ساختار داخلی و به دنبال آن ساخت یک بنای جدید در پشت نمای سنتی
حفظ تنها دو یا سه ضلع از بنای موجود و تخریب کامل باقی مانده بنا
حفظ تنها یک ضلع، یعنی دیوار نمای ساختمان موجود و تخریب کامل بقیه بنا و به دنبال آن ساختن یک بنای جدید در پشت نمای باقی مانده