کلیسای سنت پیتر ، که به آن کلیسای جدید سنت پیتر نیز گفته می شود ، کلیسای جامع مقدس پیتر در واتیکان (یک محاصره در رم) است که توسط پاپ ژولیوس دوم در سال 1506 آغاز و در سال 1615 تحت نظر پل پنجم به اتمام رسید. این به عنوان سه طراحی شده است صلیب دایره ای لاتین با گنبد در محل عبور ، درست بالای محراب بلند ، که حرم مقدس پیتر رسول را پوشانده است. عمارت - کلیسای پاپ ها - یک مکان بزرگ زیارتی است. ایده ساخت این کلیسا توسط پاپ نیکلاس پنجم (سلطنت 1447–55) ، که توسط کشوری که وی کلیسای مقدس سنت پیتر را پیدا کرد ، تحریک شد - دیوارهایی که به بیرون از عمود و نقاشی های دیواری پوشیده از گرد و غبار خم شده بودند. در سال 1452 نیکلاس به برناردو روسلینو دستور داد ساخت یک آپیس جدید در غرب قدیمی را آغاز کند ، اما کار با مرگ نیکلاس متوقف شد. اما پل دوم ، پروژه را به جولیانو دا سنگالو (نگاه کنید به خانواده سنگالو) در سال 1470 سپرد. در 18 آوریل 1506 ، جولیوس دوم سنگ اول را برای کلیسای جدید قرار داد. بنا بود طبق شکل دوناتو برامانته به شکل صلیب یونانی برپا شود. در هنگام مرگ برامانته (1514) لئو X به عنوان جانشینان خود رافائل ، فر جیووانی جیوکاندو و جولیانو دا سنگالو ماموریت یافت ، که طرح صلیب اصلی یونان را به صلیب لاتین با سه راهرو جدا شده با ستون تغییر داد. معماران پس از مرگ رافائل در سال 1520 آنتونیو دا سانگالو بزرگ ، بالداساره پروزی و آندره سانسووینو بودند.