تئوری های جدید موزه سازی ، که به ایجاد تغییرات در موزه های مهمی چون لوور انجامید ، حاصل تجدید نظر در نگرش های رایج نسبت به این نوع فضاها بودند و در عمل اثبات کردند که تلفیق کاربری های تخصصی با کاربری های جذاب عادی می تواند ، در موفقیت موزه نقش مهمی ایفا کند .
هم اینک دیگر موزه های جدید خواه علمی ، خواه هنری دیگر مکانهایی نیستند که فقط افراد علاقمند با اهداف مشخص به آنها رجوع می کنند . بلکه فضاهایی برای گذراندن اوقات فراغت اند که در عین حال آشنایی مردم با مضامین جدی و اصلی نیز امکان پذیر می کنند . در واقع امروز تمایل پذیرفته شده ، درهم آمیختن فعالیت های فرهنگی و علمی با تفریح ، سرگرمی و برخوردهای اجتماعی است .
موزه های علمی ، گالری های نقاشی ، نمایشگاه ها و لابراتوارها ، بیش از آنکه به ارائه نمونه های اصل و آزمایش های دقیق مورد توجه متخصصان بپردازند ، بطور عمده به برنامه های آموزشی _ تفریحی ، شبیه سازی های بازی گونه ، به نمایش گذاردن ماکت ها و نمونه های بدلی فراوان ، متنوع و سرگرم کننده ، اختصاص یافته اند. از معروف ترین این نوع مراکز تفریحی ، مرکز ژرژیمپیدو و مجموعه فرهنگی لاوایت است .
امروزه موزه ها دیگر به چشم یک مکان مقدس یا یک معبد و پرستشگاه برای هنر نگریسته نمی شود .امروزه موزه ها بسیار شبیه به مراکزی برای تفریح و سر گرمی شده اند که فعالیت های متنوعی فراهم می آورند از فروش خوراکی گرفته تا خرید کردن و انجام فعالیت های گوناگون یعنی چیزی شبیه به پارک تفریحی می باشند .
و....