معماری
نواحی ویکتوریا دارای تاریخچه پیچیده ای هستند که توسط معماران مختلف به قطعات جزئی اضافه شده است. اولین بنای احداث شده که هنوز هم بخشی از موزه را تشکیل می دهد ، گالری Sheepshanks در سال 1857 در ضلع شرقی باغ بود. معمار آن مهندس عمران کاپیتان فرانسیس فاوک ، مهندسین سلطنتی بود.توسعه های بزرگ بعدی توسط همین معمار طراحی شد ، اینها گالری های ترنر و ورنون بودند که در سالهای 1858-9 ساخته شده اند (ساخته شده برای نگهداری مجموعه های معروف ، که بعداً به گالری تیت منتقل شدند ، اکنون به ترتیب به عنوان گالری تصاویر و ملیله استفاده می شود) دادگاه های شمال و جنوب ، هر دو دادگاه تا ژوئن 1862 افتتاح شدند. آنها اکنون گالری های نمایشگاه های موقت را تشکیل می دهند و مستقیماً در پشت گالری Sheepshanks قرار دارند. در لبه شمالی سایت بال دبیرخانه واقع شده است ، همچنین در سال 1862 ساخته شده است که در آن دفاتر و اتاق هیئت مدیره و غیره قرار دارد و بازدید از آن برای عموم آزاد نیست.آخرین کار Fowke طراحی طیف وسیعی از ساختمانها در ضلع شمالی و غربی باغ بود ، این شامل اتاقهای تازه سازی است که با عنوان گالری نقره ای در بالا ، به عنوان کافه موزه در سال 2006 احیا شده است (در آن زمان گالری سرامیک ها) ) ، طبقه آخر دارای یک تئاتر سخنرانی باشکوه است اگرچه این به ندرت برای عموم مردم آزاد است. پلکان سرامیکی در گوشه شمال غربی این طیف از ساختمان ها توسط F. W. Moody طراحی شده است. تمام جزئیات معماری در ظروف سفالی و رنگی تولید می شود. تمام کارهای مربوط به محدوده شمال در سالهای 69-1864 طراحی و ساخته شده است. سبک اتخاذ شده برای این قسمت از موزه رنسانس ایتالیا بود ، استفاده زیادی از سفال ، آجر و موزاییک انجام شد ، این نمای شمالی با درهای برنزی خود که توسط جیمز گمبل و روبن تاونرو با شش صفحه طراحی شده بود ، به عنوان ورودی اصلی موزه در نظر گرفته شد. به تصویر کشیدن: همفری دیوی (شیمی) ؛ آیزاک نیوتن (نجوم) ؛ جیمز وات (مکانیک) ؛ برامانته (معماری) ؛ میکل آنژ (مجسمه سازی) ؛ تیتان (نقاشی) ؛ بنابراین مجموعه ای از موزه ها را نشان می دهد.با مرگ کاپیتان فرانسیس فاوک ، مهندسین رویال معمار بعدی که در این موزه کار می کند ، سرهنگ (سرلشکر بعدی) هنری یانگ داراکوت اسکات ، مهندس سلطنتی نیز بود. وی در شمال غربی باغ مدرسه 5 طبقه معماری نیروی دریایی (که به آن دانشکده های علوم نیز می گویند) را طراحی کرد ، اکنون بال هنری کول در 72-1867 است. دستیار اسکات J. H. Wild راه پله قابل توجهی را طراحی کرده است که از ارتفاع کامل ساختمان بالا می رود و از سنگ Cadeby ساخته شده است که طول پله ها 7 فوت (2.1 متر) است ، نرده ها و ستون ها از سنگ های پورتلند هستند. اکنون برای نگهداری مشترک چاپها و نقشه های معماری V&A (چاپها ، نقاشی ها ، نقاشی ها و عکس ها) و م موسسه سلطنتی معماران انگلیس (مجموعه های نقشه ها و بایگانی های RIBA) استفاده می شود. و مرکز آموزش هنر ساکلر که در سال 2008 افتتاح شد.نمای اصلی که از آجر قرمز و سنگ پورتلند ساخته شده است ، در امتداد باغ های کرومول 720 فوت (220 متر) امتداد دارد و پس از برنده شدن در مسابقه ای در سال 1891 توسط آستون وب برای توسعه موزه طراحی شده است. ساخت و ساز بین سالهای 1899 تا 1909 انجام شد.
سالهای اخیر
در مورد ساختمان پیشنهادی موزه 80 میلیون پوند به نام مارپیچ که توسط دانیل لیبسکیند طراحی شده بود ، مناقشه ای وجود داشت که به دلیل مغایرت با معماری ساختمانهای اصلی مورد انتقاد قرار گرفت. بعضی ها طراحی مارپیچ را شبیه جعبه های مقوایی بهم ریخته توصیف کردند. در سپتامبر 2004 ، هیئت امنای موزه پس از عدم دریافت بودجه از صندوق قرعه کشی میراث ، رای به رها کردن طرح داد. و.....