طبق یک افسانه ، باغ های معلق در کنار کاخ بزرگی به نام اعجاب بشریت ، توسط پادشاه نئو بابلی نبوکدنصر دوم (که بین سالهای 605 تا 562 قبل از میلاد حکومت می کرد) برای همسر ماده خود ملکه آمیتیس ساخته شده است ، زیرا تپه ها و دره های سرسبز سرزمین مادری اش. این کشیش بابلی ، Berossus ، را تایید کرد و در حدود 290 سال قبل از میلاد نوشت ، توصیفی که بعداً توسط جوزفوس نقل شد. ساخت باغهای معلق همچنین به ملکه افسانه ای سمیرامیس نسبت داده شده است که گویا در قرن 9 قبل از میلاد بر بابل حکمرانی می کند ، و باغ های معلق سمیرامیس را به عنوان یک نام جایگزین خوانده اند
باغ های معلق تنها یکی از هفت عجایب است که مکان آن به طور قطعی مشخص نشده است. هیچ متنی از بابل موجود نیست که باغها را ذکر کند و هیچ مدرک باستان شناسی قطعی در بابل یافت نشده است. سه نظریه برای توجیه این مسئله پیشنهاد شده است: اول اینکه آنها کاملاً افسانه ای بودند و توصیفاتی که در نوشته های یونان و روم باستان (از جمله استرابون ، دیودوروس سیکولوس و کوئینتوس کورتیوس روفوس) یافت شده اند ، ایده آل عاشقانه ای از یک باغ شرقی است. ثانیاً ، اینکه آنها در بابل وجود داشته اند ، اما تقریباً در قرن اول میلادی کاملاً نابود شده اند ؛ و سوم اینکه افسانه به باغی کاملاً مستند اشاره دارد که پادشاه آشور سناخریب (681-704) قبل از میلاد) در پایتخت خود نینوا در رودخانه دجله ، نزدیک شهر مدرن موصل ساخته شده است و....