حفظ دمای قابل قبول در ساختمان ها (با گرمایش و سرمایش) از مقدار زیادی از انرژی جهانی استفاده می کند. عایق های ساختمانی نیز معمولاً از اصل سلولهای هوای کوچک محبوس شده همانطور که در بالا توضیح داده شد ، استفاده می کنند ، به عنوان مثال فایبرگلاس (مخصوصاً پشم شیشه) ، سلولز ، پشم سنگ ، کف پلی استایرن ، کف اورتان ، ورمیکولیت ، پرلیت ، چوب پنبه و غیره. برای مدت زمانی ، از آزبست نیز استفاده می شد ، با این حال ، این امر باعث سلامتی می شد. برای کاهش تابش گرمایی ورودی در تابستان و از دست دادن در زمستان ، می توان از فیلم عایق پنجره در برنامه های هواگرایی استفاده کرد. هنگامی که به خوبی عایق بندی شود ، یک ساختمان به شرح زیر است: کم مصرف و کم هزینه برای گرم نگه داشتن در زمستان ، یا خنک بودن در تابستان. بهره وری انرژی منجر به کاهش اثر کربن می شود. راحت تر است زیرا دمای یکنواختی در سراسر فضا وجود دارد. شیب درجه حرارت کمتری هم به صورت عمودی (بین قد مچ پا و ارتفاع سر) و هم به صورت افقی از دیواره های خارجی ، سقف ها و پنجره ها به دیواره های داخلی وجود دارد ، بنابراین در هنگام دمای هوا بسیار سرد یا گرم یک محیط راحت تر برای ساکنان ایجاد می شود