مدرسه Chahār Bāgh (به انگلیسی Madreseye Chahār Bāgh یا مدرسه چهار باغ) که به مدرسه شاه نیز معروف است ، یک مجموعه فرهنگی قرن 17-18 در اصفهان ، ایران است.
این محوطه در زمان سلطان حسین ، پادشاه صفوی ، ساخته شد تا به عنوان یک مدرسه کلامی و روحانیت برای تربیت علاقه مندان به چنین علوم استفاده شود. مادر سلطان حسین برای تامین مالی مدرسه کاروان بزرگی در همان حوالی ساخته بود که درآمد آن به بنیاد می رسید. درگاه با بنای تاریخی از خیابان اصلی شاه عباس مستقیماً به یک هشتی هشت ضلعی گنبدی منتهی می شود. گنبد و قسمت اعظم دیوارها با آجرهای زرد روشن پوشانده شده است که احساس سبکی می دهد. دروازه ورودی که با نمای طلا و نقره تزئین شده و کاشی کاری های داخل ساختمان از شاهکارهای هنرهای زیبا و صنعتی است. دادگاه مرکزی ، با استخر و باغ خود ، در دو سطح با پاساژهایی احاطه شده است که هر کدام به اتاق دانش آموزان دسترسی دارند.