در معماری اسلامی، استفاده از فرم‌های هندسی مانند دایره، مثلث و مربع، به‌منظور ایجاد هماهنگی و تعادل در فضاها صورت می‌گیرد. این فرم‌ها نمادهایی از کمال و بی‌نهایت بودن هستند و با ایجاد توازن در فضا، حس آرامش و سکون را در مخاطب القا می‌کنند. به‌عنوان مثال، گنبدها و مناره‌ها در معماری اسلامی، علاوه بر زیبایی ظاهری، نمادهایی از آسمان و اتصال زمین به آسمان هستند.
تزئینات در هنر اسلامی، به‌ویژه در مساجد و بناهای مذهبی، نقش مهمی در انتقال مفاهیم دینی دارند. استفاده از کاشی‌کاری‌های رنگارنگ، خوشنویسی‌های قرآنی و نقوش اسلیمی، همگی به‌منظور ایجاد فضایی معنوی و الهی طراحی شده‌اند. این تزئینات، علاوه بر زیبایی بصری، به‌عنوان ابزاری برای تفکر و تدبر در مفاهیم دینی عمل می‌کنند.
در نهایت، هنر اسلامی با تاکید بر زیبایی‌شناسی معنوی، به‌عنوان پلی میان انسان و خداوند عمل می‌کند. فرم‌ها و ساختارهای هنری در این هنر، نه‌تنها برای زیبایی ظاهری، بلکه برای انتقال پیام‌های عمیق دینی و فلسفی طراحی شده‌اند. بنابراین، مطالعه و درک زیبایی‌شناسی در هنر اسلامی، می‌تواند به‌عنوان راهی برای نزدیک‌تر شدن به مفاهیم معنوی و دینی باشد.