مسجد سپهسالار شهید مطهری در دل شهر تهران، به عنوان یکی از نمادهای درخشان پیوند سنت و نوآوری در معماری اسلامی شناخته میشود. ساخت این مسجد در اواخر دوران قاجار آغاز شد و در طراحی آن، الهام از معماری کلاسیک عثمانی و ایرانی به وضوح قابل مشاهده است. معماران این پروژه با بهرهگیری از نقشههای متقارن، گنبدهای موزون و حیاطهای مرکزی، توانستهاند اثری خلق کنند که هویت اسلامی را با گرایشهای نوگرا در هم میآمیزد. بر پایهی مقالات بینالمللی از جمله مطالب موجود در سایت ArchDaily و تحلیلهای منتشر شده در ژورنال Islamic Architecture Review، مسجد سپهسالار نه تنها یک فضای مذهبی بلکه یک مرکز آموزشی مهم به شمار میرفته که این ویژگی در طراحی فضاهای جنبی مانند مدرسه علمیه و کتابخانه آن به خوبی منعکس شده است. افزون بر این، بررسیهای ترکی همچون "Mimarlık ve Sanat Tarihi" نشان میدهد که معماران در استفاده از مصالحی چون آجرهای خشتی و کاشیهای هفترنگ، مهارت ویژهای از خود نشان دادهاند که با سنتهای دیرینه ایرانی کاملاً هماهنگ است.
در منابع فارسی نیز مقالات متعددی از جمله در نشریههای تخصصی معماری ایران مانند فصلنامه هنرهای زیبا و مقالات موجود در پایگاه علمی SID.ir به اهمیت نمادپردازی و کاربرد هندسه مقدس در ساختار این مسجد پرداختهاند.