ساختمان اداری سازمان نظام مهندسی استان قزوین، اثری استثنایی و بی‌نظیر در حوزه معماری معاصر ایران که توسط اساتید فرهیخته، پریسا علی‌محمدی و علیرضا تغابنی طراحی شده است. این پروژه در سال ۱۳۸۸ در زمینی به مساحت ۱۰۰۰ متر مربع و زیربنای ۲۵۰۰ متر مربع در شش طبقه به بهره‌برداری رسید
ایده اصلی طراحی این ساختمان بر اساس دو حلقه مربع‌شکل است که به صورت عمودی بر هم منطبق شده‌اند. این حلقه‌ها برداشتی انتزاعی از معماری بومی درون‌گرای قزوین هستند. حلقه آجری کشیده‌تر و عمودی‌تر، فضاهای مدیریتی را در بر می‌گیرد، در حالی که حلقه بتنی، فضاهای اداری را پوشش می‌دهد. فاصله حلقه آجری از زمین، ایوان ورودی اصلی ساختمان را تعریف می‌کند.
دیاگرام عملکردی ساختمان به گونه‌ای طراحی شده که ارتباط بهتری بین پروژه و کاربران برقرار کند و کیفیت تعامل با شهر و منظر شهری را ارتقا دهد. استفاده از حیاط مرکزی به عنوان یک عنصر اقلیمی و آکوستیک برای سالن همایش عمل کرده و نور طبیعی را به فضاهای داخلی می‌آورد
تصاویر فضاهای داخلی و نماهای بیرونی ساختمان، نشان‌دهنده ترکیبی از معماری سنتی و مدرن هستند که با استفاده از مصالحی مانند آجر و بتن، هویت شهری قزوین را به نمایش می‌گذارند. این پروژه با حضور در فینالیست‌های جشنواره جهانی معماری بارسلونا در سال ۲۰۱۱، جایگاه ویژه‌ای در معماری معاصر ایران پیدا کرده است.