طراحی مدرسه از این تز شروع می شود که "ساختمان مولد" رویدادها وجود دارد. چنین سازه هایی اغلب خازن های شهر هستند. آنها از طریق برنامه ها و همچنین ویژگی های فضایی خود، تحول فرهنگی و اجتماعی را که هم اکنون در حال انجام است، تسریع یا تشدید می کنند. تمام فعالیت های برنامه ریزی شده در اطراف یک فضای مرکزی بزرگ مرتب شده اند که با چگالی آنچه که آن را احاطه کرده فعال می شود. این فضا به‌عنوان مکانی برای جشن‌ها و رقص‌ها، برخوردها و مناظره‌ها، فرافکنی‌ها و چیدمان‌های هنرمندان و همچنین برای جدی‌ترین سمپوزیوم‌ها و نمایشگاه‌های آوانگارد طراحی شده است. بخش های کاربردی و برنامه ای مدرسه به روی این مستطیل داخلی باز می شود. به همین ترتیب، فعالیت در استودیوها از سالن مرکزی قابل مشاهده است و تصویر مدرسه را به عنوان محل ارتباط و گفتگو تقویت می کند.
گردش خون نیز در این تالار مرکزی به شکل راه پله‌ها و راهروهای فولادی که فضا را متقاطع می‌کنند جمع‌آوری کرده و مجموعه‌ای چند سطحی از گذرگاه‌های باز را تشکیل می‌دهند. این ساختمان را به یک تفرجگاه بزرگ تبدیل می کند، که مانند یک شهر، می تواند چندین نقطه عزیمت و همچنین میانبرهای متعدد از طریق آن داشته باشد. آمفی‌تئاتر 400 صندلی - یک "شیء" خیره‌کننده که در داخل فضا قرار گرفته و با فلز اکسترود شده درخشان پوشیده شده است - می‌توان از طریق پله‌ها و پیاده‌روها به آن دسترسی داشت.