پاورپوینت بررسی دیوارنگاری در معماری ایران
سرامیک. ظروف سرامیک قاجار ظاهراً کمتر از کاشی کاری های معاصر جالب هستند، احتمالاً به دو دلیل: مقادیری از اجناس برتر از نظر فنی از اروپا به هزینه صنعت داخلی وارد می شد و تقاضا برای کاشی به عنوان تزئینات معماری به این معنی بود که بهترین کار و طراحی به سمت تولید سوق داده می شد. ظروف سرامیکی به طور کامل طبقه بندی یا مطالعه نشده اند و همچنین مراکز تولید آنها به طور کامل فهرست نشده است. به نظر می رسد تهران، شیراز، اصفهان و نائین مراکز اصلی بوده اند. جدا از سفال های سفالی بدون لعاب، با عملکردها و شکل های تقریباً بدون تغییر، سرامیک های قاجار را می توان به طور آزمایشی در سه گروه اصلی طبقه بندی کرد. ظروف ساخته شده از خاک رس مرکب سفید با بافت نازک و خمیر سرخ شده با لعاب قلیایی نازک و طرح‌های گلدار نسبتاً واضح به رنگ‌های آبی، بنفش، قهوه‌ای و سبز زیتونی که احتمالاً در اوایل قرن نوزدهم تولید شده‌اند. از نظر فنی، گروهی متمایز ساخته شده در نائین با طرح‌هایی با رنگ‌های آبی و سیاه و با استفاده از مجموعه‌ای از نقوش مانند شاخه‌های گل و طرح‌های بید به سبک چینی، که احتمالاً تحت تاثیر واردات معاصر استافوردشایر، نقوش ماهی و نوارهای لوزی پلکانی قرار گرفته‌اند، ساخته شده‌اند. نمونه‌های تاریخ‌دار نشان می‌دهند که چنین قطعاتی یک بازه زمانی طولانی را شامل می‌شود،