تحلیل سبک معماری دوره پهلوی دوم پاورپوینت بررسی و تحلیل سبک معماری دوره پهلوی دوم

معماران دوران اصلاحات در تهران تا حد زیادی مدیون کارکردگرایی معماری اروپایی هستند، اما آغاز غربی شدن معماری اروپایی در تهران را می توان تاسیس وزارت دارایی فوفی در سال 1946 دانست. نمای اصلی این ساختمان به سبک باهاوس است در حالی که بال های ساختمان کاملاً مدرن هستند. پس از ساخت، چندین ساختمان مدرن برای دفاتر راه آهن، ایستگاه ها، دفاتر و بانک ها در نظر گرفته شد. بدین ترتیب سیحون بک سپه مرکزی را بتن و بدون تزئین ساخت (1953)، جنگ و گیش ساختمان مدرنیستی سنا (1959) و در سال 1961 مقر شرکت ملی نفت ایران بر اساس طرح های اللحید و فرمانفریان ساخته شد. ساختمان شرکت ملی نفت ایران که با استفاده از فناوری دال بتنی ساخته شده است، بیش از هر ساختمان دیگری نشان دهنده پیروزی سبک بین المللی است که در سال های اخیر در ساختمان های اداری بیشماری مورد استفاده قرار گرفته است. زیبایی شناسی عملکردی و فنی نیز در سازه هایی مانند استادیوم ورزشی فرح آباد کار درویش (1966) و تالار رودکی مدرنیستی آفتندعلیان که در سال 1967 تکمیل شد، وجود دارد. وزارت کشاورزی (فرمانفرمایان، 1966) سبک بین المللی را که مشخصه اصلی این بناهاست ادامه می دهد. ساختمان‌های مشابهی را می‌توان در بسیاری از پایتخت‌های جهان یافت، اما در تهران توسط معمارانی که در غرب آموزش دیده‌اند ساخته شده‌اند. در این زمان، سبک بین‌المللی در جریان بود، با فرمی که از عملکرد پیروی می‌کرد و ساختمان‌ها به طور فزاینده‌ای تابع زیبایی‌شناسی فنی بودند. با این حال، چیز دیگری در کنار این روند در حال ظهور است: تفسیر مجدد میراث معماری ایران در ساختمان های مدرن ایجاد شده توسط معماران ایرانی آموزش دیده در داخل و خارج. مدرنیسم ایرانی (1971-1994) از سال 1350 که معماری مدرن در سال‌های اخیر توسعه یافته و حرکت مورخان در این معماری توسعه یافته است، معماران ایرانی متعددی اقدام به خلق آثاری کرده‌اند که چیزی فراتر از آثار مشابه مربوط به معماری گذشته ایران باشد. با این حال، این آثار روح و اصول معماری ایرانی را به طور کامل درک نکردند، به ویژه در مقایسه با معماری مدرن ایرانی که هنوز در مراحل اولیه تکامل خود بود. معماری این دوره بر اساس تکنولوژی ساختمان مدرن و زیبایی شناسی مدرنیستی معنایی متفاوت با معماری سنتی ایران داشت. شاید مشهورترین بناهای ایرانی به سبک باستانی بنای یادبود میدان آزادی باشد که توسط امانت در سال 1356 طراحی شده است. طراحی این بنا که به سبک طاق نصرت ساخته شده، با الهام از طاق کسری در تیسفون، ترکیبی از عبارات سبک مدرن با ویژگی های اسلیمی است. در همان زمان سردار افهام و یارانش برای تاسیس تئاتر شهر (1356) الهام گرفتند. داز همچنین معمار موزه هنر مدرن با طعم کویر (1977) بود. اردلان در سال 1359 مرکز تحقیقات مدیریت بین المللی را با الهام از معماری شهرهای کویری تاسیس کرد. تفسیر مجدد بازار را می توان در ساختمان سپرده (1970) مشاهده کرد. اکنون این بنا به میراث فرهنگی تبدیل شده است. این روند استفاده از معماری سنتی ایران در زیبایی شناسی مدرن در پلان ها، نماها، تزئینات و پوشش های کلی شاید مهم ترین گرایش تاریخ معماری اخیر باشد. این را می توان در کار دیبا در فرهنگسرای نیاوران، کار فرمانفرمایان در استادیوم آزادی (1353)، کار مظلوم در سازماندهی حج و حرم (1980) و همچنین در پروژه های اخیر کتابخانه ملکیتا (راکنه 99) مشاهده کرد. این روند نشان دهنده علاقه ای دوباره به تاریخ معماری کشور است که زیبایی شناسی ایرانی را با لمس مدرنیستی ترکیب می کند. از آنجایی که جنبش پست مدرن در معماری جهانی با پیروزی انقلاب اسلامی ایران همزمان شد، دو موضوع موازی، عصر جدیدی از معماری را در ایران به وجود آورد. یکی اینکه بعد از پیروزی انقلاب، معماران ایرانی سعی کردند معماری ایرانی را به سمت معماری با شخصیت مستقل سوق دهند.