واژه ساخت‌گرایی نیز در معماری به معنای وسیع‌تری برای توصیف گرایش‌های هندسی به کار رفته است. گوستاو ایفل را اولین سازنده گرا می دانند. پروژه های زیادی در رابطه با این حرکت وجود دارد که بر اساس زیبایی ماشین به عنوان نمادی از شکوفایی و کارکرد مفید معماری است، اما اجرا کم است. نظم‌های هندسی ناخالص و فرم‌های ساختاری پیش‌بینی شده بیرونی در آثار حاصل مشاهده می‌شود. از معماران مشهور این دوره می توان به گولوسف، گینزبورگ، ملنیکوف، تاتلین و برادران وسنین اشاره کرد. از نظر ساخت‌گرایان روسی، آوانگاردیست‌های روسی نیز دریا هستند. از آغاز سال 1930، سازه‌گرایان به وارد کردن ایدئولوژی‌های خارجی به روسیه متهم شدند و از ادامه کار خود در این مسیر منع شدند. اگرچه این جنبش در مدت کوتاهی از بین رفت، اما سهم قابل توجهی در جنبش های معماری جدید در دوره های بعدی داشت.