بررسی انواع سبکهای معماری معاصر و بناها
فرم‌های غیرمنتظره: ساختمان‌ها ممکن است اشکال عجیب و غریب یا چیدمان‌های غیرمعمولی داشته باشند که با منطق معماری مرسوم مخالفت می‌کنند. موزه گوگنهایم در بیلبائو، که توسط فرانک گری طراحی شده است، با فرم های سیال و ارگانیک خود که طراحی سنتی را به چالش می کشد، نمونه بارز این رویکرد بازیگوش است. طنز و کنایه: معماران پست مدرن اغلب از طنز و کنایه در طراحی های خود استفاده می کنند و از مواد غیرمنتظره یا نسبت های اغراق آمیز برای ایجاد حس شگفتی استفاده می کنند. Piazza d'Italia در نیواورلئان که توسط چارلز مور طراحی شده است، دارای فواره های بازیگوش و رنگ های پر جنب و جوش است که تعامل و لذت را به همراه دارد. نمادگرایی و استعاره: بسیاری از ساختمان های پست مدرن حاوی عناصر نمادین هستند که معنای عمیق تری را منتقل می کنند. به عنوان مثال، ساختمان AT&T (ساختمان کنونی سونی) در شهر نیویورک دارای یک تاپ متمایز "Chippendale" است که به طراحی مبلمان اشاره دارد و حس کنایه را در ساختمان القا می کند. تعامل عمومی: ماهیت بازیگوش معماری پست مدرن، تعامل و مشارکت عمومی را تشویق می کند. معماران با ایجاد فضاهایی که دعوت به اکتشاف و اکتشاف می کنند، حس اجتماع و ارتباط را تقویت می کنند.