پاورپوینت بررسی سبک و شیوه معماری پست مدرن
در هسته خود، معماری پست مدرن با رویکرد التقاطی مشخص می شود که انواع سبک ها، مصالح و ارجاعات تاریخی را ترکیب می کند. برخلاف طرح‌های کارآمد و کاربردی مدرنیسم، ساختمان‌های پست مدرن اغلب پیچیدگی، تزئینات و حس کنایه را در بر می‌گیرند. این سبک از فردیت تجلیل می‌کند و معماران را تشویق می‌کند تا از طیف گسترده‌ای از منابع الهام بگیرند، که در نتیجه ساختمان‌هایی از نظر بصری غنی و دارای طنین‌دار فرهنگی است. التقاط: معماری پست مدرن با ادغام سبک های مختلف رشد می کند و امکان کاوش بازیگوش و خلاقانه در فرم را فراهم می کند. این التقاط به این معنی است که یک ساختمان واحد می تواند عناصری از طرح های کلاسیک، گوتیک و معاصر را در خود بگنجاند و یک ملیله معماری منحصر به فرد ایجاد کند. تزئینات: در حالی که مدرنیسم به طور کلی عناصر تزئینی را به نفع سادگی رد می کرد، معماری پست مدرن از تزئینات به عنوان وسیله ای برای بیان استفاده می کند. این تاکید بر نماهای تزئینی و جزئیات پیچیده به ساختمان ها عمق و شخصیت می بخشد. طنز و طنز: طراحی پست مدرن اغلب از طنز و طنز استفاده می کند و مفاهیم سنتی جدیت در معماری را به چالش می کشد. این رویکرد بازیگوش با دعوت از بینندگان برای تعامل با ساختمان‌ها به روش‌های غیرمنتظره، حس درگیری و لذت را تشویق می‌کند. تفسیر فرهنگی: معماری پست مدرن به عنوان بستری برای اظهار نظر در مورد هویت فرهنگی، میراث و پیچیدگی های زندگی مدرن عمل می کند. معماران با ارجاع به سبک‌های تاریخی و بافت‌های محلی، گفت‌وگوی بین گذشته و حال ایجاد می‌کنند. به لطف این ویژگی های تعیین کننده، معماری پست مدرن به عنوان شاهدی بر غنا و تنوع بیان انسان در محیط ساخته شده است. زمینه تاریخی و پیدایش پست مدرنیسم پیدایش معماری پست مدرن را می توان به تحولات فرهنگی و اجتماعی اواخر قرن بیستم ردیابی کرد. این جنبش به‌عنوان واکنشی به محدودیت‌ها و سفتی مدرنیسم، که بر اندیشه‌های معماری در اوایل تا اواسط قرن بیستم تسلط داشت، پدیدار شد. تاثیر مدرنیسم: مدرنیسم با تاکید بر عملکرد، مینیمالیسم و رد تزئینات، چشم انداز معماری را برای چندین دهه شکل داد. اما در دهه های 1960 و 1970، معماران و طراحان شروع به زیر سوال بردن اعتبار این اصول کردند و به دنبال راه های جدیدی برای بیان پیچیدگی زندگی معاصر بودند. تغییرات فرهنگی: جنبش پست مدرن با تغییرات فرهنگی قابل توجهی مانند افزایش مصرف گرایی، جهانی شدن و افزایش آگاهی از مشکلات اجتماعی همزمان شد. این تغییرات منجر به رویکردی فراگیرتر و متنوع تر به معماری شده است و معماران را بر آن داشته تا روایت ها و معانی جدیدی را در طرح های خود کشف کنند.