اولین کار مهم آنها ساخت خانه در شماره "25 Ber" خیابان فرانکلین پاریس بود که در سال 1903 به پایان رسید که در آن برای اولین بار اسکلت سیمانی نقش اساسی در نمای بیرونی داشت. زمینی که ساختمان بر روی آن ساخته شده است به صورت نواری است که از دو طرف با موارد زیر محدود شده است: سایر ساختمان ها با نرده ها احاطه شده اند. این زمین ها پهن اما کم عمق هستند. برادران پر فکر کردند: در نمای عقب، آنها فقط باید پنجره ها را برای تعمیر و نگهداری باز کنند، در حین انجام این کار، فضای کمتری را به این کاربری اختصاص می دهند و پنج اتاق نشیمن هر طبقه را به خیابان باز می کنند. به طوری که همه آنها به سمت یک منحنی نیم دایره مرکزی گسترش می یابند و یک پیشوند نیز اضافه می کنند پنجره های رو به بیرون به وسعت دو اتاق مجاور کمک می کند. در نمای داخلی ساختمان از آهن و سیمان استفاده شده است. پدر معتقد است: - ساختار ساختمان را باید از داخل به خارج یکسان در نظر گرفت، به خصوص که در این مورد خاص تقریباً تمام سطح بیرونی با پنجره های متعدد پوشیده شده است. - به این ترتیب اسکلت سازه به وضوح نمایان می شود و از پنجره ها و سایر قسمت های پوشیده شده با پوشش خاکستری تزئین شده با نقوش گل و پیش امدگی متمایز می شود. این ساختمان به شرح زیر مورد آزمایش قرار گرفت: برای اینکه ساختار باربر مانند عناصر تزئینی به نظر برسد که کمتر به ذائقه متعارف افراد آسیب برساند، برجستگی هایی در پایین نما ایجاد شد و عملکرد سری پایینی عناصر افقی با استفاده از نمای تک پارچه ای پیوسته پنهان شد، به طوری که به نظر می رسد کل حجم بیرون زده فاقد عناصر باربر باشد.