بررسی مطالعات شرایط اقلیمی معماری شهر مورچه خورت اصفهان
اگر مقدار مشخصی از هوا با درصد مشخصی از رطوبت نسبی به مرور سرد شود رطوبت نسبی آن افزایش یافته و در یک درجه حرارت که به آن نقطه شبنم می گویند رطوبت نسبی هوا به 100% می رسد. اگر این هوا باز هم سرد تر شود و دمای آن به پایین نقطه شبنم برسد دیگر قادر به نگهداری تمام رطوبت موجود در خود نبوده و مقدار آب اضافی به شکل قطرات آب بر روی سطوحی که دمای آن ها از نقطه شبنم کمتر است تشکیل می گردد. این پدیده دلیل عمده بوجود آمدن بارندگی است. وقتی توده های هوای مجاور زمین که از سطح زمین حرارت کسب نموده و گرم شده اند به وسیله باد یا فشار به طرف بالا رانده می شوند در اثر صعود و ازدیاد ارتفاع و کمتر شدن فشار هوا ازدیاد حجم پیدا نموده و در نتیجه گرمای خود را از دست داده و سرد می شوند. سرد شدن این هوا باعث می شود که رطوبت نسبی آن افزایش یابد تا حالتی که توده های ابر به نقطه شبنم رسیده و رطوبت نسبی آن 100% می شود. از این به بعد با سرد تر شدن هوا بخار آب اضافی موجود در آن به شکل شبنم بر روی سطوح سرد تر تشکیل می گردد. پس از بزرگتر شدن و سنگین تر شدن این قطرات به شکل باران، برف یا تگرگ به زمین فرود می آیند. در نواحی خشک مانند اصفهان سالانه 30 تا 250 میلیمتر باران می بارد. متوسط باران در شهر اصفهان 147 میلیمتر برآورد شده است که این مقدار بارندگی در تمام ماه های سال یکسان نیست. طبق آمار هواشناسی ایستگاه سینوپتیک اصفهان بیشترین ریزش باران در سه ماهه زمستان صورت می گیرد پس از آن در سه ماهه بهار و آذر ماه نیز بارندگی رخ می دهد. در یک تقسیم بندی کلی تر شش ماه سال (آذر، دی، بهمن، اسفند، فروردین و اردیبهشت) فصل بارندگی و شش ماه دیگر (خرداد، تیر، مرداد، شهریور، مهر و آبان) فصل خشک شهر اصفهان هستند.