پاورپوینت بررسی شرایط اقلیمی اصفهان
رشته کوه‌های زاگرس باعث می‌شود که بادهای غربی، عمده رطوبت خود را در غرب زاگرس تا حد زیادی از دست بدهند.میانگین بارش سالانه در ناحیه‌ی اصفهان120 میلیمتر است و این در حالی است که پتانسیل تبخیر ناحیه به حدود 3200 میلیمتر در سال هم می‌رسد.بالا بودن میزان دما، کمبود بارش، رژیم ناموزون بارش و بالا بودن پتانسیل تبخیر، در مجموع باعث شوری خاک و کویری شدن منطقه می‌شود. همچنین سهم بارندگی در فصول مختلف سال، برای پاییز، زمستان، و بهار، به ترتیب 25 و 50 و 25 درصد است. تابستان‌های ناحیه‌ی اصفهان، گرم و خشک و عموماً بدون بارندگی است. پر باران‌ترین ماه ناحیه، دی، و کم باران‌ترین ماه، شهریور است.تغییرات دمای هوا در ناحیه‌ی مورد نظر از غرب به شرق افزایش دارد. حداکثر مطلق دما در ورزنه 42 و حداقل مطلق دما در اصفهان و شهرضا به 17 درجه‌ی سانتیگراد می‌رسد.براساس آمار، میانگین سالانه‌ی متوسط دمای روزانه در ایستگاه‌های هواشناسی موجود در ناحیه، برحسب سانتیگراد، به این شرح است: اصفهان 1/16، شهرضا 3/14، میمه 8/11، نجف آباد 5/14، و ورزنه 4/15. به‌طور کلی آب و هوای منطقه در مقیاس کلان تحت تاثیر گردش عمومی جو، جریانات باد، مراکز پر فشار و کم فشار، و توده‌های هوا و سیکلون‌های غربی است. در فصل زمستان این منطقه از یک طرف تحت تاثیر هوای سرد حاصل از نفوذ آنتی سیکلون سیبری داخل ایران و از طرف دیگر تحت تاثیر توده‌های هوایی است که از طرف غرب وارد ایران می‌شود و منشا مدیترانه‌ای دارد. به همین جهت در این منطقه توده‌های مدیترانه‌ای به دلیل داشتن رطوبت نسبی بالا، باعث ریزش‌های جوی در فصل سرد می‌شود.اصولاً عناصر آب و هوایی تحت تاثیر عواملی مانند ارتفاع و پستی و بلندی زمین، موقعیت جغرافیایی و غیره قرار گرفته و در دراز مدت سبب پیدایش اقلیم‌های متنوع در مناطق مختلف می‌گردد. تاکنون تقسیم بندی‌های اقلیمی متعددی به منظور تفکیک آب و هوای مناطق انجام شده، که برای طبقه بندی اقلیمی استان، روشهای گوسن، دومارتن، آمبرژه، کوپن، سیلیانینوف و روش پیشنهادی دکتر کریمی مورد بررسی قرار می‌گیرد.