پاورپوینت بررسی معماری حسینیه مجتهدی اردبیلی
نمایش ایرانی چه در آن زمان که نمایندگان فکر و اندیشه نوی ایرانی ایرانی تئاتر غرب را به عنوان یک پدیده نو کشف کردند و چه در زمان ما ، دارای پنج شاخه اصلی است. این پنج شاخه عبارتند از : مراسم و آئین ،معرکه، تعزیه، تقلید و خیمه شب بازی. معرکه: شامل انواع نمایش های تک نفره بود که اغلب در معابر و مکانهایی همچون قهوه خانه به اجرا در می آمد که این نیز به سه شاخه :مذهبی،ملی و سرگرم کننده قابل قبول هستند. تقلید: معادلی برای کمدی است و به رغم ورود ارزشهای مذهبی و اخلاقی به آن ،همواره بصورت یک نمایش غیر مذهبی باقی ماند.عمده ترین چهره نمایشی تقلید در تخت حوضی (روحوضی= سیاه بازی) معروف است. خیمه شب بازی: نمایش عروسکی ایران شامل:1-معرکه عروسکی 2-عروسکی انگشتی 3- عروسکی نخی است. میان خیمه شب بازی ( نظیر شیوه حرف زدن مبارک در خیمه شب بازی و مبارک در تخت حوضی ) و نحوه حضور آنها در صحنه و خیمه تعاملی تنگاتنگ وجود داشته است. نقالی: در مورد حکایت خوانان و نقالان صادق است و به روشنی می توان ادعا کرد که حرفه تاریخی آنان سبب پدید آمدن نقالی مذهبی و اصول آداب آن شده است. گاه نقالان دو به دو داستانی را با همراهی نوازنده یا نوازندگان به اجرا در می آورند.اما نوعی از نقالی که متاثر از شاهنامه خوانی پدید آمد در تمام کشور با اندک تغییراتی و با رغبت فراوان گسترش یافت و اصول و آداب خود را به وجود آورد. تاریخچه و انواع سبک ها تعزیه در ایران تعزیه نمایشی تبلیغی و مذهبی است که طی قرن ها مراحل تکوین را از سر گذرانده و به شکل امروزین خود دست یافته است . سابقه نمایش – آیین های تبلیغی – مذهبی در ایران به دوره بیش از اسلام بر می گردد.معتقدان آیین میترایی ، برای پذیرش یک فرد جدید( نو آشنا) به جمع پیروان میترا( مهر)مراسم خاصی را برپا می کردند که برای سایر پیروان جنبه( تذکر) و یاد آوری را داشت. موسیقی: عنصر بسیار اساسی دیگری که تعزیه بدان نیاز داشت، موسیقی بود. موسیقی حزن انگیز دارای سابقه چند هزار ساله می توانست در مراسم و آیین سوگواری به کار گرفته شود.دهل و سرنا از نخستین ابزارهایی بودند که در مراسم سوگواری ایام محرم به کار برده می شدند اما تکامل تدریجی سبب شد که ابزارهای دیگری به کار گرفته شود.