پاورپوینت بررسی انواع سیستمهای مهاربندی
مهاربندی متقاطع (یا مهاربندی X) از دو عضو مورب استفاده می کند که از یکدیگر عبور می کنند. اینها فقط باید در برابر کشش مقاوم باشند، بسته به جهت بارگذاری، یک مهاربند در هر زمان برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی عمل می کند. در نتیجه می توان از کابل های فولادی برای مهاربندی متقاطع نیز استفاده کرد. با این حال، مهاربندی متقاطع در نمای بیرونی ساختمان می تواند در موقعیت و عملکرد دهانه های پنجره اختلال ایجاد کند. همچنین باعث خمش بیشتر تیرهای کف می شود. K-bracing مهاربندهای K در ارتفاع وسط به ستون ها متصل می شوند. این قاب از انعطاف بیشتری برای تامین بازشوها در نما برخوردار بوده و منجر به کمترین خمش در تیرهای کف می شود. مهاربندی K عموماً در مناطق لرزهخیز به دلیل احتمال شکست ستون در صورت کمانش مهاربندی منع میشود. مهاربندی V دو عضو مورب که یک شکل V را تشکیل می دهند از دو گوشه بالایی یک عضو افقی به سمت پایین امتداد یافته و در یک نقطه مرکزی در عضو افقی پایینی به هم می رسند (نمودار سمت چپ). مهاربندی V معکوس (نمودار سمت راست، همچنین به عنوان مهاربندی شورون شناخته میشود) شامل نشستن دو عضو در نقطه مرکزی در قسمت افقی بالایی است. هر دو سیستم می توانند ظرفیت کمانش مهاربند فشاری را به میزان قابل توجهی کاهش دهند به طوری که کمتر از ظرفیت تسلیم کششی مهاربند کششی باشد. این می تواند به این معنی باشد که وقتی مهاربندها به ظرفیت مقاومت خود می رسند، در عوض باید بار در خمش عضو افقی مقاومت شود. مهاربندی مرکزی معمولاً در مناطق لرزه خیز استفاده می شود. شبیه مهاربندی V است، اما اعضای مهاربندی در نقطه مرکزی به هم نمی رسند. این بدان معنی است که یک فضای بین آنها در اتصال بالا وجود دارد. اعضای مهاربندی به نقاط جداگانه روی تیرهای افقی متصل می شوند. بنابراین "پیوند" بین اعضای مهاربندی انرژی ناشی از فعالیت لرزه ای را از طریق تغییر شکل پلاستیک جذب می کند. همچنین می توان از مورب های تکی غیرعادی برای مهاربندی یک قاب استفاده کرد.