پاورپوینت بررسی و تحلیل معماری موزه یهود برلین
این واقعیت که وجود یک موزه «غیرسیاسی» غیرممکن است، زمانی اهمیت ویژه ای پیدا می کند که بدانیم موزه به عنوان یک نهاد در خلا وجود ندارد، بلکه ریشه محکمی در ساختار جامعه دارد. همانطور که مورخ Ksenia Poluktova-Krimer می نویسد: "موزه ها تابع قوانین و محدودیت های ژانر خود هستند - خطی بودن ، وضوح ، تعلیم ، اتکا به یک مصنوع مادی خارج از زمینه (...)" موزه به عنوان یک عامل جامعهپذیری به ابزاری برای تعلیم و تربیت تبدیل میشود و با برخورداری از کارکردهای اجتماعی-فرهنگی گوناگون، مستقیماً بر جامعه تاثیر میگذارد و از این رو مسئولیت اجتماعی بزرگی بر دوش دارد. مسئله انتخاب در این مورد کاملاً اخلاقی است. چرا درک این موضوع مهم است که موزه فضایی خنثی نیست، بلکه مکانی است که در آن امر سیاسی و اجتماعی با هم برخورد می کنند؟ این تلاقی قدرت و اخلاق نقش مهمی ایفا می کند وقتی به روش هایی فکر می کنیم که رویدادهای تاریخی وحشتناکی مانند هولوکاست را می توان در فضاهای موزه نشان داد. یک تراژدی غیرانسانی در مقیاسی غیرقابل تصور، نابودی یهودیان توسط رژیم نازی، آن صفحه شرم آور تاریخ است که بدون شک صحبت در مورد آن دشوار است، اما به نظر می رسد کاملاً ضروری است که یادآوری شود، و بسیار مهمتر - منعکس کردن تقریبا 80 سال از پایان جنگ جهانی دوم می گذرد. بیش از یک نسل گذشته است، و با گذشتن شاهدان و قربانیان وحشت نازیسم به گذشته، یادبودها و موزهها مسئولیت بیشتری دارند، وظیفه حفظ و انتقال خاطره هولوکاست. مورخ جیمز یانگ، محقق فرهنگ یادبود هولوکاست، می نویسد که وقتی در مورد ایجاد یادبودها صحبت می کنیم: "... انگیزه های حافظه هرگز کاملاً خالص نیستند." موزه ها و بناهای تاریخی برای اهداف مختلفی ایجاد می شوند. تفاوت در مقاصد، رویکردها و قواعدی را تعیین میکند که موزههای خاطره بر اساس آنها وجود دارند و چه روایتی را منتقل میکنند.